Advertisement
ಅದಾವುದೊ ಟಿವಿ ಸೀರಿಯಲ್ನ ಯಾವುದೋ ಪಾತ್ರವನ್ನು ನೋಡಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ಅಜ್ಜಿ ಅಳುವ ಪರಿ ವಿಚಿತ್ರವೇ? ಆ ಪಾತ್ರವನ್ನೇ ತಾನೆಂದುಕೊಂಡು ತನ್ನದೋ ಅಥವಾ ತನ್ನದ್ದಲ್ಲದ್ದೊ ಸನ್ನಿವೇಶಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರ ಅಭಿಷೇಕ. ಪುಸ್ತಕದ ಯಾವುದೋ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಅವಳ ವಿರಹವನ್ನು ನೋಡಿ ಚಿಂತೆಗೊಳಪಡುವವರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ನಾಯಕ, ನಾಯಕಿಯ ಪಾತ್ರವೇ ಆಗಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ ಭಾವೊದ್ವೇಗಕ್ಕೆ. ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ರಾಮ, ಸೀತೆಯರಿಗಿಂತ ಉರ್ಮಿಳೆ ಹತ್ತಿರವಾಗುವುದು ಅದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ. ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಿಧುರನಂತಹವರು ಹೇಗೋ ನಮ್ಮನ್ನು ಸೆಳೆದು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲ ಪಾತ್ರಗಳು ಹಾಗೆ ಹಿಡಿದಿಡುವುದೂ ಇಲ್ಲ ತನ್ನ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೂ ಇಲ್ಲ. ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಗುಂಯ್ ಎನ್ನುವುದೂ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ಕೆಲವು ಪಾತ್ರಗಳ ಮೋಡಿ ಸಾಮಾನ್ಯದ್ದಲ್ಲ.
Related Articles
Advertisement
ಒಂದಲ್ಲಾ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನೂ ಕೆಲವು ಪಾತ್ರದ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ ಬಂಧಿಯೆ. ಇದು ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದ್ದೊ ಅಥವಾ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದ್ದೊ ಎಂದರೆ ಬರವಣಿಗೆಯ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರಗಳ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿ ತಾಪತ್ರಯವಿಲ್ಲದೆ ಸಿಲುಕಿ ಒದ್ದಾಡಿಬಿಡುತ್ತೆವೆ. ಪ್ರತೀ ದಿನವೂ ಒಂದೊಂದು ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಇದ್ದು ನಗುತ್ತೇವೆ, ಅಳುತ್ತೇವೆ, ಕೋಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ ಸ್ವತ್ಛಂದವಾಗಿ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸುತ್ತಾ ಉಳಿದು ಬಿಡುತ್ತೇವೆ. ಅದೇನೇ ಇದ್ದಿರಬಹುದು ಪಾತ್ರದ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ ನಾನು ಬಂಧಿ, ನೀನು ಬಂಧಿ, ಭಾವದಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಬಂಧಿಯೇ.
-ದಿವ್ಯಶ್ರೀ ಹೆಗಡೆ
ಎಸ್.ಡಿ.ಎಂ. ಉಜಿರೆ