ಮಕ್ಕಳ ಕಣ್ಣುಗಳ ಮೂಲಕ ಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡಿ

“ಭೂಮಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ನಮಗೇಕೆ ಗೊತ್ತಾಗದು?’
“ಮಳೆ ಕೆಳಗಿನಿಂದ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಏಕೆ ಬೀಳದು?’
“ಚಂದ್ರನೇಕೆ ದುಂಡು?’
“ಸಾಬೂನಿನಿಂದ ಕೊಳೆ ಹೇಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ?’
“ಒಬ್ಬರ ಮಾತು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೇಗೆ ಕೇಳಿಸುತ್ತದೆ?’
“ಭೂಮಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ನಮಗೇಕೆ ಅದರ ಅರಿವಾಗದು?’
-ಇವೇ ಮುಂತಾದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಎಳೆಯರು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗಾಗುವ ಅಚ್ಚರಿಯೆ ಹೀಗೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು ಪ್ರೇರಣೆ. ವಿಸ್ಮಯವೇ ಮಕ್ಕಳ ಜ್ಞಾನ ದಾಹಕ್ಕೆ ಮೂಲ. ಶಿಕ್ಷಣ ಮಕ್ಕಳ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಮಜಲು. ಅದು ತಿಳಿವಳಿಕೆಗೆ ಅವಕಾಶವೊದಗಿಸಿ ಸಾಂಘಿಕ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಭದ್ರ ಅಡಿಪಾಯ ಹಾಕುತ್ತದೆ.

ಮೂರರಿಂದ ಏಳನೆಯ ವಯಸ್ಸಿನವರೆಗೆ ಮಗು ಕಾರ್ಯ ಕಾರಣ ಸಂಬಂಧ ವನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿಯೇ ಅರಿಯುವುದು. ಹನ್ನೆರಡನೆ ವಯಸ್ಸಿನ ಸುಮಾರಿಗಾಗಲೇ ಅದಕ್ಕೆ ವಿಮರ್ಶಿಸುವ, ನಿರ್ವಚಿಸುವ ಛಾತಿ ಅಂಕುರಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಎಳನೀರನ್ನು ಒಂದು ಅಥವಾ ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷದ ನನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗನಿಗೆ ತೋರಿಸಿ “ಇದೇನು?’ ಅಂದೆ. ಅದಿನ್ನೂ ಮಾತು ಕಲಿಯುವ ಹಂತದಲ್ಲಿದೆ. ಮೊದಲು ಅದು ಕೊಂಚ ತಬ್ಬಿಬ್ಟಾದರೂ ಸಾವರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಾಗಿಲಾಚೆಗೆ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ದಿಟ್ಟಿಸಿತು. ತೆಂಗಿನ ಮರದತ್ತ ಕೈ ತೋರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅದೇ ಇದು ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿತು! ಮಗು ಸಾಮ್ಯತೆ, ಕೊರತೆ, ಸಮತೆ, ಅಸಮತೆ, ಹೋಲಿಕೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಲ್ಲದು. ತನ್ನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲನ್ನು ಕಂಡು, ಕೇಳಿ, ರುಚಿ ನೋಡಿ, ವಾಸನೆ ಗ್ರಹಿಸಿ ಹಾಗೂ ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿ ಅಂದರೆ ಪಂಚೇದ್ರೀಯಗಳೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಳಸಿ ಅರಿಯುತ್ತದೆ. ನಿಮ್ಮ ಮಗು ಪದೇ ಪದೇ ಹೇಗೆ, ಏನು, ಎತ್ತ ಎಂದು ಒಂದಲ್ಲೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಸಹನೆಯಿಂದ ಉತ್ತರಿಸಿ. ಅವರು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸರಳ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲು ಮುಂದಾಗಿ. ನಿಮಗರಿವಿಲ್ಲದಂತೆಯೇ ನೀವು ಅವರ ಮೆಚ್ಚಿನ ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿರುತ್ತೀರಿ. ಅಂದಹಾಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳ ಬಹುದಾದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ನೀವು ಮಾಡದಿರಿ. ಅವರು ಅವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವಾಗ ನಿಮ್ಮ ನಿಗಾ ಇರಬೇಕಷ್ಟೆ. ಇತರೆ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಒಡನಾಡುವುದಂತೂ ಅವರ ಭೌತಿಕ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಯಲ್ಲಿ ಬಹು ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುವುದು.

ಎಳೆಯರು ಸರ್ವದಾ ಹೊಚ್ಚ ಹೊಸದನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಹಪಹಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇಂಥದ್ದು ಕಲಿತೆ ಅಂತ ಮಗು ಹಿಗ್ಗಿನಿಂದ ಹೇಳಿದರೆ ತಿಳಿದ್ದಿದ್ದೆಷ್ಟು ಎಂದು ಕೇಳದಿರಿ. ಬದಲು ಹೇಗೆ ಕಲಿತೆ ಅಂತ ಕೇಳಿ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅವರು ಪಡುವ ಪುಳಕದಲ್ಲಿ ನೀವೂ ಭಾಗಿಯಾಗಿ. ಅಂತೆಯೇ ಅವರು ಅನುಭವಿಸುವ ನಿರಾಸೆ ಯಲ್ಲೂ ಕೂಡ ನೀವು ಸಹಭಾಗಿಗಳಾಗಬೇಕಿದೆ. ಕೆಲ ಸಂದರ್ಭ ಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಒಂದು ಚಿತ್ರವನ್ನು ಕಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ಕಥೆ ಕೇಳಿರುತ್ತಾರೆ ಅಥವಾ ಅಪರೂಪದ ವಿದ್ಯಮಾನ ಗ್ರಹಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. 

ಆದರೆ ಪೋಷಕರಿಗೆ ಅಂಥದ್ದು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಗತಿಯೆನ್ನಿಸಿ  ರುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲೇನು ಘನ ವಿಶೇಷವೆಂದೇ ಅವರು ಪರಿಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಪೋಷಕರು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಕಣ್ಣುಗಳ ಮೂಲಕ ಜಗತ್ತನ್ನು ಕಾಣಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಕಿರಿಯರ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಕಾಳಜಿ ಹಿರಿಯರ ಜಾnನವರ್ಧನೆಗೂ ಪ್ರೇರಣೆಯೊದಗುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳು ಅಂಕಿ ಸಂಖ್ಯೆಗಳಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ ಜೊತೆಗೆ ಭಿನ್ನರಾಶಿಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನೂ ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ಅಥವಾ ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನ ಐದು ಶಿಶುಗಳಿಗೆ ನಾಲ್ಕಕ್ಕೆ ಉಂಡೆ ಬಿಸ್ಕತ್‌, ಐದನೇಯದಕ್ಕೆ ಅರ್ಧ ಬಿಸ್ಕತ್‌ ನೀಡಿ. ಆ ಐದನೇಯ ಶಿಶುವಿಗೆ ತನಗಾಗಿರುವ ತಾರತ  ಮ್ಯದ ಅರಿವಾಗಿರುತ್ತದೆ!

ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಸೂಕ್ಷ್ಮವೆಂದರೆ ಪೋಷಕರು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತಲೇ ತಾವೂ ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಅಂದರೆ ಇಡೀ ಕುಟುಂಬವೇ ಹೊಸದನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸ್ವಯಂ ಕುಟುಂಬ ಸಾಕ್ಷರತೆಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವೇ ಇದು. ಅಡುಗೆ, ಊಟ, ಕೈ ತೋಟಗಾರಿಕೆ, ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ದುರಸ್ತಿ, ಹರಟೆ, ದಿನಮಾನಗಳು ಎತ್ತ-ಹೇಗೆ ಸಾಗಿವೆ ಕುರಿತು ಚಿಂತನೆ ಮುಂತಾದವುಗಳಲ್ಲಿ ಎಳೆಯರನ್ನು ತೊಡಗಿಸುವುದರಿಂದ ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಬದುಕಿನ ಪಾಠವೇ ಆಗುವುದು. ತಲುಪುವ ತಾಣಕ್ಕೂ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ಸರಿಯುವ ಹಾದಿ ಮಹತ್ವದ್ದು. ಉತ್ತಮ ಹವ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಸಾಟಿಯಾದ ಅಭ್ಯಾಸ ಇನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಯಾವುದೇ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳಬೇಡ ಎಂದು ಮಗುವಿಗೆ ಹಿರಿಯರು ಒತ್ತಾಯಿಸುವುದು ಸಲ್ಲದು.

ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಮುಗ್ಧರು. ಪಾರದರ್ಶಕ ಮನಸ್ಸಿನವರು. ಕಳ್ಳ, ಕಪಟ ತಿಳಿಯದವರು. ಗುಟ್ಟಾಗಿಟ್ಟುಕೊ ಎಂದರೆ ನಾವೇ ಅವರಲ್ಲಿ ಸಂಚಿನ ಸೋಂಕು ಬಿತ್ತಿದಂತಾದೀತು. ಆಗಿಂದಾಗ್ಗೆ ಏನು ಕಲಿತಿರಿ, ಮುಂದೇನು ಕಲಿಯ ಬಯಸುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ಚಿಣ್ಣರನ್ನು ತಾಕೀತಿಸುವುದು ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ. ತಾವು ಏನನ್ನು, ಏಕೆ ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುವುದು ಎಳೆಯರಿಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಆಗಿರಬೇಕು. ಪೋಷಕರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಎಂಥದ್ದೇ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ವ್ಯಾಸಂಗ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮೂಲ ನೆಲೆ ಮನೆಯೇ. ಟಿ.ಪಿ. ಕೈಲಾಸಂ “ಮಕ್ಕಳಿಸ್ಕೂಲ್‌ ಮನೇಲಲ್ವೆ?’ ಎಂದಿದ್ದು ಈ ವಿಶಾಲ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲೇ. ಮಕ್ಕಳ ಅನ್ನಿಸಿಕೆ, ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರು ಕಲಿಯುವ ಶೈಲಿಗಳನ್ನು ಇತಿ, ಮಿತಿಗೊಳಪಟ್ಟು ಪುರಸ್ಕರಿಸಿ. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಏನು ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಅವರ ಬಾಯಿಂದಲೇ ಕೇಳಿ ತಿಳಿಯಿರಿ. ಮಕ್ಕಳ ಅರಿವು, ಮನಸ್ಸು, ಬುದ್ಧಿಯ ವೃದ್ಧಿಗೆ ಇಂಥದ್ದು ನಿರುಪಯೋಗ ವಸ್ತು, ಇಂಥದ್ದು ಅಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಎಲೆ, ಹಕ್ಕಿಯ ಗರಿ, ಕಲ್ಲು, ಕಾಗದದ ತುಣುಕು, ನೂಲು, ಮಣ್ಣು, ಮರದ ತೊಗಟೆ, ಹಿಟ್ಟಿನ ಕಣಕ…ಎಲ್ಲವೂ ಪ್ರಸ್ತುತವೆ. ಆಡಲು, ಹಾಡಲು ಅವರಿಗೆ ಮುಕ್ತ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಬೇಕಾದ್ದು ಪೋಷಕರ ಕರ್ತವ್ಯ. 

ಇಂದಿಗೂ ಮನೋವಿಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ಶಿಕ್ಷಣತಜ್ಞರನ್ನು ಕಾಡುವ ಒಗಟೆಂದರೆ ಮಗು ವ್ಯಾಕರಣದ ಹಂಗಿಲ್ಲದೆ ಹೇಗೆ ಭಾಷೆ ಕಲಿಯುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು. ಮಗು ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಭಾಷೆ ಕಲಿಯಬಲ್ಲದೆಂದರೆ ಮತ್ತೂ ಅಚ್ಚರಿ. ಅಪ್ಪಿತಪ್ಪಿಯೂ “ನಿನ್ನ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಯಾರು ಓದಿನಲ್ಲಿ ಫ‌ಸ್ಟ್‌, ನಿನ್ನ ಗ್ರೇಡ್‌ ಏನು?’ ಅಂತ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕೇಳಬೇಡಿ. ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಾಲೆಗೆ ಸೇರಿಸುವಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಯಾವ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ಯಾವ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಕಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತೀ ಮಗುವೂ ಹಲವು ಬಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ “ಬುದ್ಧಿ ಸೂಚ್ಯಂಕ'(ಐ.ಕ್ಯೂ) ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿಗೂ ಮೀರಿ ಅನನ್ಯ ಹಾಗೂ ವಿಶೇಷ ಜ್ಞಾನವುಳ್ಳದ್ದು. ಮಗು ಮನಜನ ತಂದೆ ಎಂಬ ನುಡಿ ಅದೆಷ್ಟು ನಿಜ ಅಲ್ಲವೆ? ಎಳೆಯರು ತಪ್ಪು  ಗಳಿಂದಲೂ ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಪ್ರಮಾದವೆಸಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಪೋಷಕರು ಆಗಸವೆ ಕಳಚಿ ಬಿದ್ದಂತೆ ಕಳವಳಕ್ಕೊಳಗಾಗುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಕಲಿಯುತ್ತಿರುವ ಶಾಲೆ, ತರಗತಿ. ಅಂಕಪಟ್ಟಿ ನಗಣ್ಯ. ಬಲೂನಿನ ಒಳಗಿರುವ ಗಾಳಿ ಯಾವ ತೆರನಾದ್ದು ಮುಖ್ಯ.ಕಣ್ಣೇಟಿನ ಬಣ್ಣದ ಬಲೂನು ಎಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಅದು ತ್ವರಿತ ವಾಗಿಯೂ ಬಹು ಎತ್ತರಕ್ಕೂ  ಮೇಲೇರೀತೆನ್ನಲಾದೀತೆ?

 *ಬಿಂಡಿಗನವಿಲೆ ಭಗವಾನ್‌