Advertisement
– ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ರೂಪತಾರಾಕ್ಕೆ ಸಂದರ್ಶನ ನೀಡಿದ್ದ ಪುನೀತ್ ರಾಜಕುಮಾರ್ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದರು. “ಅಪ್ಪಾಜಿ ಬಯೋಪಿಕ್ನಲ್ಲಿ ನೀವು ನಟಿಸು ತ್ತೀರಾ?’ ಎಂದು ಕೇಳುವವರಲ್ಲಿ ಪುನೀತ್ ಮೂಲಕ ಅಣ್ಣಾವ್ರನ್ನು ತೆರೆಮೇಲೆ ನೋಡುವ ಆಸೆ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಗೆಂದು ಪುನೀತ್ ಅವ ರಿಗೆ ರಾಜ್ ಬಯೋಪಿಕ್ನಲ್ಲಿ ನಟಿಸಬಾರದು ಎಂಬುದೇನಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಈ ತರಹದ ಸಿನೆಮಾ ಮಾಡಲು ಪೂರ್ವತಯಾರಿ ಹಾಗೂ ಸಿನೆಮಾ ಮಾಡುವ ಅಂಶಗಳು ತುಂಬಾ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತವೆ ಎಂಬುದು ಪುನೀತ್ ಮಾತಾಗಿತ್ತು. “ಅಪ್ಪಾಜಿ ಅವರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ನನಗೂ ನಟಿಸುವ ಆಸೆ ಇದೆ. ಆದರೆ, ಒಳ್ಳೆಯ ಮೇಕರ್ ಸಿಗಬೇಕು. ಹಾಗೇನಾದರೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಮೇಕರ್ ಸಿಕ್ಕರೆ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಾನು ಅಪ್ಪಾಜಿ ಬಯೋಪಿಕ್ನಲ್ಲಿ ನಟಿಸಲು ರೆಡಿ. ನನಗೆ ಅಪ್ಪಾಜಿ ಯವರ ಬಯೋಪಿಕ್ನಲ್ಲಿ ನಟಿ ಸಲು ಯಾವುದೇ ಅಭ್ಯಂತರ ವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಬಯೋಪಿಕ್ನಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯ ಅಂಶಗಳಿರ ಬೇಕು. ಯಾವ ಅಂಶ ಇಟ್ಟು ಕೊಂಡು ಚಿತ್ರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನು ವುದು ಸಹ ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ. ದಿಗ್ಗಜರ ಕುರಿತ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಮಾಡುವಾಗ, ಅವರ ಕುರಿತು ಸಾಕಷ್ಟು ವಿಚಾರಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ವಿಷಯವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ತುಂಬಾ ಹೈಲೆಟ್ ಮಾಡುವಂತಹ ಒಳ್ಳೆಯ ಮೇಕರ್ ಸಿಕ್ಕರೆ ನಾನು ಅಪ್ಪಾಜಿಯವರ ಬಯೋಪಿಕ್ನಲ್ಲಿ ನಟಿಸಲು ಸಿದ್ಧ’ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.
Related Articles
Advertisement
ಸಿನೆಮಾ ಜನರಿಗೆ ತಲುಪಬೇಕುಪುನೀತ್ ಹೇಳುವಂತೆ ಬರೀ ಚಿತ್ರ ಮಾಡುವುದಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ ಅಲ್ಲ, ಅದು ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಬೇಕು ಮತ್ತು ಜನರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗಬೇಕು. “ನಾನು ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಿದರೆ ಸ್ಯಾಟಲೈಟ್ ಹಕ್ಕುಗಳಿಂದ ಹಣ ಬರುತ್ತದೆ, ಅದರಿಂದ ಸೇಫ್ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಿಕೊಂಡು ಚಿತ್ರ ಮಾಡಬೇಡಿ ಅಂತ ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಒಂದು ಸಿನೆಮಾ ಎಂದರೆ ಜನ ಬಂದು ನೋಡಬೇಕು. ಬರೀ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಬರೋದಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ ಅಲ್ಲ. ನಮಗೆ ಜನ ಕೊಡೋ ರಿವಾರ್ಡು ಸಹ ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ. ರಿವಾರ್ಡು ಬಂದರೆ ಅವಾರ್ಡು ಬಂದಷ್ಟೇ ಸಂತೋಷ. ನಾನು ಯಾವುದೇ ಕಥೆ ಕೇಳಿದರೂ ನಿರ್ಮಾಪಕನಾಗಿ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ, ಪ್ರೇಕ್ಷಕನಾಗಿ ಕೇಳುತ್ತೇನೆ. ಪ್ರೇಕ್ಷಕನಾಗಿ ಇಷ್ಟವಾದರೆ ಚಿತ್ರ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗುತ್ತೇನೆ’ ಎಂದಿದ್ದರು ಪುನೀತ್. ಎಲ್ಲರೂ ಗಮನಿಸ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ…
“ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರಂಗದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆೆ. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಭಾಷೆಯವರಿಗೂ ನಮ್ಮ ಚಿತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿದೆ, ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. “ಕೆಜಿಎಫ್’ ಮೂಲಕ ದೊಡ್ಡ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಿದೆ. ಈ ತರಹದ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಾದಾಗ ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಮಂದಿಗೆ ಹೊಸ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಲು ವಿಶ್ವಾಸ ಬರುತ್ತದೆ’ ಎನ್ನುವ ಮೂಲಕ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಬಗ್ಗೆ ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ಕನ್ನಡ ಓದೋಕೆ ಬರಲ್ಲ ಎಂದಾಗ ನೋವಾಗಿತ್ತಂತೆ!
ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಪುನೀತ್ ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್ಗೆ ಕನ್ನಡ ಬರೆ ಯೋಕೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂಥ ಸುದ್ದಿಯಾಗಿತ್ತು. ಈ ಬಗ್ಗೆ ಪುನೀತ್ ಬೇಸರಗೊಂಡಿದ್ದರು. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ, ಇದು ಬರೆಯೋ ವಿಚಾರನಾ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಬೇಸರವಾಗಿತ್ತಂತೆ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದು ಮಟ್ಟದ ನೈತಿಕತೆ ಇರಬೇಕಲ್ವಾ? ಆ ಘಟನೆ ಆಗಿದ್ದು ನನ್ನ ಸಂಬಂಧಿಕರ ಮನೇಲಿ. ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ಏನು ನಡೀತೋ ಏನು ಮಾತುಕತೆ ಆಯಿತು ನಂಗೇ ನೆನಪಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಒಂದು ಗಾಳಿಸುದ್ದಿ ಕೇಳಿಕೊಂಡು ಸುದ್ದಿ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿತ್ತಾ? ನನಗೆ ಭಾಷೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂತ ಪ್ರೂವ್ ಮಾಡೋದಕ್ಕೆ ಯಾರಿಗೆ ಹಕ್ಕಿದೆ? ನಾನು ಚೆನ್ನೈಯಲ್ಲೂ ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಹೋಗಿಲ್ಲ, ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲೂ ಹೋಗಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಿ ಸ್ಕೂಲಿಂಗ್ ಮಾಡಿದೆ ಅನ್ನೋದು ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ಮುಖ್ಯ ಅಲ್ಲ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ನನಗೆ ಕನ್ನಡ ಬರುತ್ತೋ ಇಲ್ಲವೋ ಅಂತ ಯಾರಾದರೂ ಯಾಕೆ ಕೇಳಬೇಕು. ಎಷ್ಟು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟು ಬರುತ್ತೆ. ಅಷ್ಟು ಸಾಕು. ಪುಸ್ತಕ ಬರೆಯೋ ಪಂಡಿತರಿಗೆ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಬರದೇ ಇರಬಹುದು. ನಾನೇನೂ ಪುಸ್ತಕ ಬರೆಯೋದಿಲ್ಲವಲ್ಲ? ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳ
ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನಿಸುತ್ತದೆ?
– ಅವು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಫಲ. ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಾರದು. ಅದೊಂದು ಮಾಧ್ಯಮ ಅಷ್ಟೇ. ಅದರಲ್ಲಿರೋರು ಟೈಂಪಾಸ್ಗೆ ಮೆಸೇಜ್ ಹಾಕ್ತಾರೋ ಅಥವಾ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ ಹಾಕ್ತಾರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾನಂತೂ ಫೇಸ್ಬುಕ್ನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಆ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಮಾತಾಡೋದು ಕಷ್ಟ. ಅಲ್ಲಿ ಹೆಣದ ಜತೆಗೆ ಸೆಲ್ಫಿ ತೆಗೆಸಿಕೊಳ್ಳೋರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಹಾಗಿರುವಾಗ ನಾವೇನೋ ಮಾತಾಡೋದು ತಪ್ಪಾಗುತ್ತದೆ. ಅದು ಅವರವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಅದು ಸರಿಯೋ, ತಪ್ಪೋ ಹೇಳ್ಳೋದು ಕಷ್ಟ. ಅವರಿಗೆ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು ಹೇಳ್ತಾರೆ. ಸಿನೆಮಾ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡ್ತಾರೆ. ಮಾತಾಡ್ಲಿ ಬಿಡಿ. ಬೇಡ ಅಂತ ಹೇಳ್ಳೋಕೆ ನಾನು ಯಾರು?