Advertisement
1990ರ ಡಿ.25ಕ್ಕೆ ಅಂದಿನ ಬಿಜೆಪಿ ರಾಷ್ಟ್ರಾಧ್ಯಕ್ಷ ಲಾಲ್ಕೃಷ್ಣ ಅಡ್ವಾಣಿ ಅವರು ವಿಶ್ವ ಹಿಂದೂ ಪರಿಷತ್ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ರಾಮ ಜನ್ಮಭೂಮಿ ರಥಯಾತ್ರೆಗೆ ಕರೆ ಕೊಟ್ಟರು. ಅದೇ ತಿಂಗಳ 28ರಂದು ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಕೆಲ ತಂಡಗಳು ರಥಯಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವಂತೆ ಕರೆ ನೀಡಲಾಯಿತು. ಈ ಹೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ರಥಯಾತ್ರೆಯ ಕಿಚ್ಚು ಉತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿತ್ತು.
Related Articles
Advertisement
ಕೆಲ ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸಿದ ಅಶೋಕ್ ಸಿಂಘಾಲ್ ಪಡೆ, ಏಕಾಏಕಿ ಮಂದಿರ ಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗಲು ತೀರ್ಮಾನ ಮಾಡಿತು. ಯೋಜನೆಯಂತೆ ಕಾರ್ಯೋನ್ಮುಖರಾದ ವಿಶ್ವ ಹಿಂದು ಪರಿಷತ್ನ ತಂಡ ಮಂದಿರ ಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗುತಿದ್ದಂತೆ ಪೊಲೀಸ್ ಮತ್ತು ಪ್ಯಾರಾ ಮಿಲಿಟರಿ ಫೋರ್ಸ್ ಲಾಠಿ ಬೀಸಿದರು. ಪೊಲೀಸರು ಬೀಸಿದ ಲಾಠಿ ಏಟು ಅಶೋಕ್ ಸಿಂಘಾಲ್ ತಲೆಗೆ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ರೊಚ್ಚಿಗೆದ್ದ ಕೊಡಗಿನ ಸೋಮೇಶ್ ಪೊಲೀಸರ ವಿರುದ್ಧ ವಾಗ್ವಾದಕ್ಕೆ ಇಳಿದ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಬಿ.ಎಲ್.ಮೂರ್ತಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡರು.
ಸುಮಾರು 3-4 ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ನಡೆದ ಈ ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ಸರ್ಕಾರ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿತ್ತು. ಮೊದಲ ಯತ್ನದಲ್ಲೇ ವಿಫಲವಾದ ತಂಡ ಪಟ್ಟು ಬಿಡದೆ ಅಯೋಧ್ಯೆ ನಗರದಲ್ಲೇ ಬೀಡು ಬಿಟ್ಟರು. ಈ ವೇಳೆ ಅಲ್ಲಿನ ಸರ್ಕಾರ ರಥಯಾತ್ರಿಗಳನ್ನು ವಾಪಸ್ಸು ತಮ್ಮ ಊರುಗಳಿಗೆ ತೆರಳಲು ಮನವಿ ಮಾಡಿದರೂ, ನಾವು ರಾಮಲಲ್ಲಾ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸದೇ ಅಯೋಧ್ಯೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪಣ ತೊಟ್ಟಿದ್ದರು.
ರಣಚಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸಿದ ದಾನಿಗಳು: ಆ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶ ವಿಫಲವಾದರೂ ಒಂದು ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಅಯೋಧ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಅನುಭವವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಮೂರ್ತಿ, ಅಯೋಧ್ಯೆ ನಗರದ ಎಲ್ಲಾ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಯಾತ್ರಿಗಳಿಗೆ ವಸತಿ ಮತ್ತು ಊಟಕ್ಕಾಗಿ ವಿಶೇಷ ಸೌಲಭ್ಯ ಕಲ್ಪಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಯಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಲು ಬಂದಿದ್ದವರ ಬಳಿ ಹೊದಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಟ್ಟೆಗಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ವಿಷಯ ಅಲ್ಲಿನ ಕರಸೇವಕರಿಗೆ ತಿಳಿಸುತಿದ್ದಂತೆ ದಾನಿಗಳು 3-4 ಟ್ರಕ್ಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ವೆಟರ್ ಮತ್ತು ಹೊದಿಕೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಕೆ ಮಾಡಿದರು. ಇನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಯಾತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಕೆಮ್ಮು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಕೂಡಲೇ ಎರಡು ಡ್ರಮ್ ಗಳ ತುಂಬಾ ಕೆಮ್ಮಿನ ಸಿರಪ್ ಪೂರೈಕೆ ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರು.