Advertisement
ಪೆನ್ಸಿಲ್‌ ಸ್ಕೆಚ್‌ ಕಲೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ನೋಡಿರುತ್ತೇವೆ. ಬಿಳಿಯ ಹಾಳೆಯ ಮೇಲೆ ಕಪ್ಪು ಗೆರೆಗಳಿಂದ ಮೂಡಿದ ಒಂದು ಚಿತ್ರವು ಖಾಲಿ ಇರುವ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಅದಾವುದೇ ಬಣ್ಣವಿರದಿದ್ದರೂ ಬಲು ಸೊಗಸಾಗಿಯೇ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ತೋರಿಸಿದಾಗ ಮೆಚ್ಚುತ್ತೇವೆ, ಫೇಸ್‌ಬುಕ್‌ನಂತಹ ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾಣದಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡಾಗ ಲೈಕ್‌ ಒತ್ತುವುದೋ ಅಥವಾ ಶ್ಲಾಘನೀಯ ಪದಗಳನ್ನೋ ಬಳಸಿ ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಮಾಡಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಆ ಪೆನ್ಸಿಲ್‌ ಸ್ಕೆಚ್‌ನಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ಅರ್ಥವೇ ಅಡಗಿದೆ ಎಂದು ಅನ್ನಿಸಿದೆಯೇ?
Related Articles
ಒಂದೊಂದೂ ಬೆಳಕಿನ ಕಿರಣಗಳು Convex ಲೆನ್ಸ್‌ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಹೊರಬರುವಾಗ ಅದು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರುತ್ತವೆ. ಇಂಥಾ ಮಸೂರವನ್ನು ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಟಕ್ಕೆ ಬಳಸಿ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಬಲಿಪಶುವಾಗಿಸಿದ್ದೂ ಉಂಟು. ಅಂಗೈ ಮೇಲೋ, ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಹಿಡಿದ ಮಸೂರವು ಚರ್ಮ ಸುಡುವಾಗ ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡೆಯುವ ಹಾಗೆ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ಚರ್ಮವನ್ನೇ ವೈರಿಪಡೆ ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ಐವರು ಪರಾಕ್ರಮಿಗಳು ಪಾಂಡವರು ಎಂಬ Convex ಮಸೂರದಂತೆ ಒಂದಾದಾಗ ಶತ್ರುಪಾಳ್ಯವು ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಏಳು ಸ್ವರವು ಸೇರಿ ಸಂಗೀತವಾಗುವುದೇ ಹೀಗೆ. ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಲವಿದೆ ಎಂಬ ಮಾತನ್ನೇ ಈ ಮಸೂರವು ತಿಳಿಸುವ ವಿಚಾರ.
Advertisement
ಒಬ್ಬ ತಾಯಿಯ ರಕ್ತ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಹುಟ್ಟಿದ ಮಕ್ಕಳು ಎಂಬ ನುಡಿಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದೀರಿ ಅಲ್ಲವೇ? ಹಾಗೆಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ ರೀತಿ ಅಲ್ಲ ಎಂಬ ಮಾತನ್ನೂ ಕೇಳಿರುತ್ತೀರಿ. ಒಂದು ಹಸ್ತದ ಬೆರಳುಗಳೂ ಒಂದೇ ರೀತಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲ ಮಕ್ಕಳು ಒಂದೇ ರೀತಿ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಎಂಬ ಮಾತುಗಳೂ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬರ ಹಿಂದೆ ಮತ್ತೂಬ್ಬರು ಎಂಬ ಮಾತುಗಳನ್ನೂ ಈ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿರುತ್ತೀರಿ. ಹಿರಿಯವರ ಬೆನ್ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದವರೇ ಮಿಕ್ಕ ಕಿರಿಯರು.
ಇಲ್ಲೊಂದೆರಡು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಏಳುತ್ತದೆ ಜತೆಗೆ ಚಿಂತನೆಗೂ ಮನವನ್ನು ದೂಡುತ್ತದೆ. ಒಂದೇ ರಕ್ತ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಹುಟ್ಟಿರುವ ಮಕ್ಕಳು ಎಂದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲರ ರಕ್ತದ ಗುಂಪು ಒಂದೇ ಆಗಿರಬೇಕಲ್ಲವೇ? ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ ಎಂದ ಮೇಲೆ ರಕ್ತ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಹೇಗೆ ಹುಟ್ಟಲು ಸಾಧ್ಯ. ಒಂದೇ ಉದರದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದವರು ಎಂಬ ಮಾತು ಸರಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದೇ ಉದರ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಹುಟ್ಟಿದವರು ಸರಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅವಳಿ-ಜವಳಿ ಅಂತಾದರೆ ಒಂದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಉದರವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಹುಟ್ಟಿದವರು. ಇಂಥಾ ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ತಾಯಿಯನ್ನು ಒಂದು ತೂಕ ಹೆಚ್ಚಾಗಿಯೇ ಗೌರವಿಸಬೇಕು.
ಇನ್ನು ಬೆನ್ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದವರು. ಮೊದಲಲ್ಲಿ ಇರುವವರನ್ನು ನೋಡಿ ಕಲಿಯುವವರೇ ಬೆನ್ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದವರು. ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಲಾಗಿ ನಿಂತ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು, ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯ ಅನಂತರ ಒಬ್ಬರ ಹಿಂದೆ ಮತ್ತೂಬ್ಬರು ಹೋಗುವುದನ್ನೂ ಬೆನ್ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದವರು ಎನ್ನಬಹುದು. ಈ ಬೆನ್ನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದವರಿಗೆ ಎರಡು ಕೆಲಸಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಒಂದು ಆ ಮುಂದಿರುವವರನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುವುದು. ತಪ್ಪೋ ಒಪ್ಪೋ ಅಂತ ಅರಿವಿಲ್ಲದೇ ಹಿಂಬಾಲಿಸುವುದು ಎಂದರೆ ಕುರಿಯ ಮಂದೆಯಂತೆ ಅಷ್ಟೇ. ಮತ್ತೂಂದು ಕೆಲಸ ಎಂದರೆ, ತಮ್ಮ ಬೆನ್ನು ಕಾಣದ ಮಂದಿಗೆ ಆ ಹಿಂದಿನವರು ತಿಳಿ ಹೇಳುವುದು. ನೂರಕ್ಕೆ ತೊಂಬತ್ತೂಂಬತ್ತು ಭಾಗ ಇದು ನಡೆಯೋದಿಲ್ಲ.
ದೊಡ್ಡವರು ಎನಿಸಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ಆ ಚಿಕ್ಕವರು ಎಂದಿಗಿದ್ದರೂ ಚಿಕ್ಕವರೇ. ನಾವು ಬೆನ್ನಲ್ಲಿ ಬೀಳುವವರೇ ಆಗಿದ್ದರೆ, ಆ ಬೆನ್ನಿನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಹೇಗೆ ಎಂದು ಮೊದಲು ಅರಿತು ಅನಂತರ ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬೀಳಬೇಕು. ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ ಇರುವವರೆಲ್ಲ ಬೆಂಬಲಿಗರಲ್ಲ, ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವವರೂ ಇರುತ್ತಾರೆ.
ನೀವು ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಿರಾ? ಆಚರಿಸಿಕೊಂಡರೂ, ಆಚರಿಸಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೂ ವಯಸ್ಸಂತೂ ಏರುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ? ಗಂಡು ಅಥವಾ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮದುವೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಈ ಏರುವಿಕೆ ಎಂಬುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಆತಂಕಕಾರಿ. ವಯಸ್ಸು ದಿನೇ ದಿನೇ ಏರುತ್ತಾ ಇದೆ. ವಯಸ್ಸಾದ ಮೇಲೆ ಯಾರು ಹೆಣ್ಣು ಕೊಡ್ತಾರೆ, ಯಾರು ಗಂಡು ಕೊಡ್ತಾರೆ ಎಂಬುದೆಲ್ಲ ನಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೇಳುವ ಮಾತೇ. ಪ್ರತೀ ವರ್ಷವೂ ವಯಸ್ಸು ಏರುವುದೇ ನಿಜವಾದರೆ, ಇಳಿವಯಸ್ಸು ಎಂದರೇನು? ವಯಸ್ಸಂತೂ ಇಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಬದಲಿಗೆ ಏರುತ್ತದೆ. ವಯಸ್ಸು ಏರಿದಂತೆಲ್ಲ ಶಕ್ತಿ ಉಡುಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಸತ್ಯ. ಹಾಗಿದ್ದ ಮೇಲೆ ಇಳಿವಯಸ್ಸು ಎನ್ನುವ ಬದಲು “ಇಳಿಶಕ್ತಿ’ ಅಥವಾ “ಇಳಿಚೈತನ್ಯ’ ಎನ್ನಬೇಕೇ? ಇಂದಿನ ಬರಹದ ಅರ್ಥಾತ್‌ ಸದ್ಯದ ಕೊನೆಯ ವಿಷಯ ಎಂದರೆ ಜ್ಞಾನ. ಮೇಲೆ ಹೇಳಿರುವ ವಿಚಾರಗಳು ಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ವಿಷಯದ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ ಅದೂ ಸಹ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲೂ ನೂರಾರು ವಿಷಯಗಳು ಇರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಿವಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಆಲೋಚಿಸಲು ಹೋಗೋದಿಲ್ಲ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಕುದುರೆಯೂ ವೇಗವಾಗಿ ಓಡುತ್ತದೆ. ಜಿಂಕೆಯೂ ವೇಗವಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ವೇಗ ಎಂದಾಗ Horsepower ಏಕೆ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಅಶ್ವಶಕ್ತಿ ಎನ್ನುವ ಬದಲಿಗೆ ಜಿಂಕೆಶಕ್ತಿ ಎಂದೇಕೆ ಕರೆಯಬಾರದು? ಯಾರೋ ಏನೋ ಕರೀತಾರೆ ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡಿ ಎನಿಸಿದರೂ, ಸುಮ್ಮನೆ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಆಲೋಚಿಸಿದಾಗ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಚಾರಗಳು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.
ಅದರಂತೆಯೇ ಹಲವರು ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾಣದಲ್ಲಿ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅದನ್ನು ಓದಿದಾಗ ಈ ವಿಷಯ ನನಗೆ ಬೇಕೇ ಎಂಬಂತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಇರುವೆಗಳು ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗುವಾಗ ಎದುರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಪ್ರತೀ ಇರುವೆಯನ್ನೂ ಚುಂಬಿಸುವುದು ಏಕೆ ಗೊತ್ತೇ? ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಇರುವೆಯ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ವಾಹನಗಳು ಇಲ್ಲ. ಪ್ರತೀ ಬಾರಿ ಮಗದೊಂದು ವಾಹನ ಎದುರಾದಾಗ ಕೆಳಕ್ಕಿಳಿದು ಹೀಗೆ ಚುಂಬಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗಿದರೆ ಟ್ರಾಫಿಕ್‌ ಜ್ಯಾಮ್‌ ಆಗುವುದಿಲ್ಲವೇ? ಅಂದ ಹಾಗೆ ಈವರೆಗೂ ಹಲವಾರು ಚಿಕ್ಕಚಿಕ್ಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದೆ. ಏನಾದರೂ ಉಪಯೋಗವಿದೆ ಎನಿಸಿದೆಯೇ?