Udupi: ಗೀತಾರ್ಥ ಚಿಂತನೆ-112: ಸ್ಥಿತ್ಯಂತರವೇ ವಿನಾ ವಸ್ತ್ವಂತರವಲ್ಲ

ಅಭಿಮನ್ಯು ಸತ್ತಾಗ ಅರ್ಜುನ ಅತ್ತ. ಇದನ್ನು ಕಂಡೂ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೂ ಅತ್ತ. ಅರ್ಜುನನಿಗಾದರೂ ಮಗ, ಸಹಜವಾಗಿ ದುಃಖ ಉಮ್ಮಳಿಸುತ್ತದೆ. ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಅತ್ತದ್ದೇಕೆ? ವಿಷಯವಿಷ್ಟೇ: “ನಾನಿಷ್ಟು ಉಪದೇಶ ಮಾಡಿದ ಬಳಿಕವೂ ಅರ್ಜುನ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಾನಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ಉಪದೇಶವೂ ವ್ಯರ್ಥವಾಯಿತು’ ಎಂದು ತಿಳಿದು. ಶಬ್ದಜನ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಸುಲಭ. ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನ ಕಷ್ಟ. ಇದುವೇ ಅನುಭವಜ್ಞಾನ. ಧ್ಯಾನ, ಮನನ ಮಾಡುವುದೇಕೆ? ಅನುಭವ ಬರುವುದಕ್ಕೆ. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಜ್ಞಾನ ಶಬ್ದ ಜ್ಞಾನ. “ಅವ ಹೇಳಿದ, ನಾನು ಕೇಳಿದೆ. ಇಷ್ಟೆ’. ಅದೇ ಕಣ್ಣೆದುರು ಬರುವಾಗ ಹೇಳಿದವ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.

ಹೇಳುವವರಿಲ್ಲದಿರುವಾಗ ಜ್ಞಾನ ಬರುವುದು ಬೇರೆ. ಇದು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ. ದೇವರಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತು. ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾದಾಗ ಬರುವ ಜ್ಞಾನದ ಅನುಭೂತಿಯೇ ಬೇರೆ. ನಾನು ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲ, ನಾನು ಸ್ಥಿತ್ಯಂತರವೇ ವಿನಾ ವಸ್ತ್ವಂತರವಲ್ಲ. ಒಂದೇ ವಸ್ತು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೀತಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಈ ರಾಜರು ಹಿಂದೆ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಆದದ್ದಿಲ್ಲ. ಮುಂದೆಯೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ಜೀವರಿಗೆ ನಾಶವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕೃಷ್ಣ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ನಂಬುವುದು ಹೇಗೆ? ನಾನೇ ಸಾಕ್ಷಿ ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ. ಅಯ್ಯೋ ಕೃಷ್ಣ ಸಾಯ್ತಾನಲ್ಲ ಎಂದು ಅರ್ಜುನ ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿದ್ದನೆ? ದ್ರೋಣ, ಭೀಷ್ಮಾಚಾರ್ಯರು ಹೋಗುತ್ತಾರಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದನಲ್ಲ? ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ತನ್ನನ್ನೇ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಸವಾಲೊಡ್ಡುತ್ತಾನೆ.

– ಶ್ರೀ ಸುಗುಣೇಂದ್ರತೀರ್ಥ ಶ್ರೀಪಾದರು,
ಪರ್ಯಾಯ ಶ್ರೀಪುತ್ತಿಗೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣಮಠ,

-ಕೋಟಿ ಗೀತಾ ಲೇಖನ ಯಜ್ಞದಲ್ಲಿ ಪಾಲೊಳ್ಳಿ
ಗೀತಾ ಮಂದಿರ, ಉಡುಪಿ ಸಂಪರ್ಕ ಸಂಖ್ಯೆ: 8055338811