ಹಿಮಾಲಯದ ಮಹಾತ್ಮರ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಕೃತಿಯನ್ನು ಓದಿದಾಗ ನೂರಾರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಬದುಕಿದ್ದ ಸಂತರ ಪರಿಚಯ ನಮಗಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಎಂಬ ಆಶ್ಚರ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಅಭಿಮಾನವೂ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಸುದ್ದಿ ಮಾಡಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಮೂಡಿಸಿದವರು ಶಿವಾನಂದ ಸ್ವಾಮಿಗಳು. ಇವರಿಗೆ ಈಗ 125 ವರ್ಷ.
ಯೋಗ ಇವರ ಸಾಧನಾ ಕ್ಷೇತ್ರ. ಇವರ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಭಾರತ ಸರಕಾರವು ಪದ್ಮಶ್ರೀ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರದಾನ ಮಾಡಿ ಗೌರವಿಸಿದೆ.
ಶಿವಾನಂದ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು 8-8-1896ರಂದು. ಅವಿಭಜಿತ ಭಾರತದ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಒಂದು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ. ಅತ್ಯಂತ ಬಡತನದ ಕುಟುಂಬ. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ದಿವಸ ಆಹಾರವಿಲ್ಲದೆ ಖಾಲಿ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ದಿನಗಳೂ ಇವೆ. ಆಹಾರ ಸಿಕ್ಕಿದರೂ ವೈಭವದ ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥವಲ್ಲ. ಬಡವರಿಗೆ ಪ್ರಿಯವಾದ ಗಂಜಿ. ಇದರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಕೃತಿಯಿಂದ ಉಚಿತವಾಗಿ ಪಡೆಯಬಹುದಾದ ನೀರು. ಈ ಕಷ್ಟಗಳ ನಡುವೆಯೇ ಶಿವಾನಂದರಿಗೆ ಆರು ವರ್ಷ ತುಂಬಿತು. ತಂದೆ ಹಾಗೂ ತಾಯಿ ಇಹಲೋಕ ಯಾತ್ರೆಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿದರು.
ಶಿವಾನಂದ ಸ್ವಾಮಿಗಳಿಗೆ ಈಗ ಬಂಧುಗಳೇ ಆಧಾರ. ಅಧ್ಯಾತ್ಮದಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತರಾದ ಇವರನ್ನು ಬಂಧುಗಳು ಆಶ್ರಮವೊಂದಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಿದರು. ಅಲ್ಲಿನ ಗುರು ಓಂಕಾರಾನಂದ ಗೋಸ್ವಾಮಿ. ಗುರುಕುಲ ಮಾದರಿಯ ಶಿಕ್ಷಣ. ಆಸಕ್ತಿಯೇ ಇಲ್ಲಿನ ಪ್ರಮುಖ ವಿಷಯ. ಗುರುಗಳ ಮೂಲಕ ಯೋಗವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದ ಶಿವಾನಂದರು ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಸಾಗಿದರು. ಕಾಶಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ನೆಲೆಸಿ ನೂರಾರು ಆಸಕ್ತರಿಗೆ ಯೋಗವನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ಕಲಿಸಿಕೊಡಲು ಮುಂದಾದರು.
ವರ್ಷ 125 ಆದರೂ ಯಾವುದೇ ಆಂಗ್ಲ ಪದ್ಧತಿಯ ಔಷಧಗಳಿಂದ ದೂರವಿರುವ ಶಿವಾನಂದ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಆರೋಗ್ಯವು ಆರೋಗ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೇ ಒಂದು ಸವಾಲು. ದೇಶದ ಅನೇಕ ತಜ್ಞ ವೈದ್ಯರು ಕುತೂಹಲ ದಿಂದ ಇವರ ದೇಹದ ಅಂಗಾಂಗಗಳ ಆರೋಗ್ಯ ಗುಟ್ಟನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಬಾರಿ ಶ್ರಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೂ ಇದೊಂದು ಸವಾಲಿನ ಸಂಗತಿಯಾಯಿತು. ಶಿವಾನಂದರೇ ತಿಳಿಸುವಂತೆ ಅವರ ಜೀವನಶೈಲಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಆರೋಗ್ಯವು ಅಡಗಿದೆ. ಮಲಗುವುದು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಹಾಸಿದ ಒಂದು ಚಾಪೆಯ ಮೇಲೆ. ತಲೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿ ಅಥವಾ ವಸ್ತ್ರದ ದಿಂಬುಗಳಿಲ್ಲ. ಮರದ ಒಂದು ಕೊರಡು. ಏಳುವುದು ಪ್ರತೀ ದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಮೂರು ಗಂಟೆಗೆ. ಯೋಗ ಹಾಗೂ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮಗಳನ್ನು ಒಂದು ದಿನವೂ ತಪ್ಪಿಸಿದ್ದಿಲ್ಲ. ಆಹಾರವೂ ಸರಳ. ಎಣ್ಣೆ ಮಿಶ್ರಿತ ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳಿಂದ ಸದಾ ದೂರ. ಇದರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿಫ‌ಲಾಪೇಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲದ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆ. ರಾಗ, ದ್ವೇಷಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತರಾದ ಶಿವಾನಂದರ ಪಾಲಿಗೆ “ವಸುಧೈವ ಕುಟುಂಬಕಂ’ ಎಂಬಂತೆ ಜಗತ್ತೇ ಮನೆ. ಇಲ್ಲಿರುವವರೆಲ್ಲರ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಗೌರವ. ಜನರ ನಡುವೆ ಜನರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾ ಅವರ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ಸಂತೃಪ್ತಿ.
ಶಿವಾನಂದರು ಮಾನವ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಕಂಡವರು. ಕಳೆದ 50 ವರ್ಷ ಗಳಿಂದ ಬಡ ಕುಷ್ಟರೋಗಿಗಳ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೂ ಒದಗಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಚಳಿಗಾಲದ ಉಡುಪು, ಕಂಬಳಿ, ಸೊಳ್ಳೆಪರದೆ, ಆಹಾರ ವಸ್ತುಗಳು, ಹಣ್ಣು ಮೊದಲಾದವುಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ ಸುಮಾರು 600ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ರೋಗಿಗಳ ಶುಶ್ರೂಷೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಕೋವಿಡ್ ಲಸಿಕೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ತಾವೇ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಬಡಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಇವರ ಯೋಗಸೇವೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿಲ್ಲ. ಭಾರತದ ಶ್ರೀಮಂತ ಸಾಂಸ್ಕೃ ತಿಕ ವೈಭವವನ್ನು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲೂ ಹರಡಿದ ಕೀರ್ತಿ ಇವರಿಗೆಸಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಸುಮಾರು 34 ದೇಶಗಳ ಪರ್ಯಟನ ನಡೆಸಿ ಭಾರತದ ಋಷಿ ಗಳು ನೀಡಿದ ಯೋಗವಿದ್ಯೆಗೆ ವಿಶ್ವಮಾನ್ಯತೆ ತಂದು ಕೊಡಲು ಶ್ರಮಿಸಿದ್ದಾರೆ.
2019ರಲ್ಲಿ ಯೋಗರತ್ನ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದ ಇವರು 2019 ನವಂಬರ್‌ 30ರಂದು ಬಸುಂಧರಾ ರತನ್‌ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೂ ಭಾಜನರಾದರು. 2019ರ ಜೂನ್‌ 21ರಂದು ಆಚರಿಸಲಾದ ವಿಶ್ವ ಯೋಗ ದಿನದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಹೀಗೆ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ಅತ್ಯಂತ ಹಿರಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಂಬ ಕೀರ್ತಿಗೂ ಪಾತ್ರರಾದರು. ಯಾವುದೇ ಪ್ರಚಾರಗಳಿಲ್ಲದೆ ಯೋಗ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಸೇವೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಭಾರತ ಸರಕಾರವು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಪದ್ಮಶ್ರೀ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರದಾನ ಮಾಡಿ ಗೌರವಿಸಿದೆ. ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ವೇಳೆ ಅವರು ತೋರಿದ ಸರಳತನ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆದರ್ಶಪ್ರಾಯವಾದುದು. ಭಾರತದ ಸನಾತನ ವಿದ್ಯೆಯಾದ ಯೋಗದಿಂದ ಆರೋಗ್ಯವಂತರಾಗಿ ದೀರ್ಘ ಕಾಲ ಬದುಕಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೇ ತೋರಿಸಿದ ಈ ಸಂತನಿಗೆ ಸಂದ ಗೌರವ ಭಾರತದ ಸನಾತನ ವಿದ್ಯೆಯಾದ ಯೋಗಕ್ಕೆ ಸಂದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಗೌರವ ಎನ್ನಬಹುದು.
– ಡಾ| ಶ್ರೀಕಾಂತ್‌, ಸಿದ್ದಾಪುರ 