Advertisement
ಹೌದು, ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ದೇಹವು ಮೂಳೆಮಾಂಸದ ತಡಿಕೆಯೆನಿಸಿದರೂ ದೇಹರಚನೆಯನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಿದರೆ ತಿಳಿಯುವುದು, ಅದು ಇಟ್ಟಿಗೆ ಯಂತೆ ಬಹುಕೋಟಿ ಕೋಶಗಳಿಂದ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟ ಒಂದು ಕ್ರಮಬದ್ಧ ನಿರ್ಮಿತಿ, ಜತೆಗದು ಸುಂದರವೂ ಸಂಕೀರ್ಣವೂ ಆದ ಅದ್ಭುತ ಕಲಾಕೃತಿ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಜೀವ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಪೂರಕವಾಗಿ, ಪ್ರೇರಕವಾಗಿ ಒದಗಬಲ್ಲ ಕೋಶಗಳು ಮತ್ತು ಅಸಂಖ್ಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಾಣುಗಳನ್ನು ಒಳ ಗೊಂಡಿರುವ ಒಂದು ಆಂತರಿಕ ಪ್ರಕೃತಿ.
Related Articles
ನಾವು ಏನನ್ನಾದರೂ ತಿನ್ನುವ ಮುನ್ನವಾಗಲೀ ಅನಂತರವಾಗಲೀ ನಮ್ಮ ಆಹಾರಕ್ರಮದ ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸುವವರಲ್ಲ. ತಿಂದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿರುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ತಿಂದಿದ್ದು ಒಳಸೇರಿದ ಮರುಕ್ಷಣವೇ ಅನ್ನನಾಳದೊಳಗೊಂದು ಸಂಚಲನ ಶುರು ವಾಗು ತ್ತದೆ. ಅನ್ನನಾಳದಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿತ ಕೋಶಗಳು ಪ್ರಚೋದನೆಗೊಳಪಟ್ಟು ಸ್ರವಿಕೆ, ಹೀರಿಕೆ, ಸಂಗ್ರಹಣೆ, ಹೀರಿಕೆ, ವಿಸರ್ಜನೆಗಳಂತಹ ಕ್ರಿಯೆ ಗಳನ್ನು ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ನೆರವೇರಿಸುತ್ತವೆ. ಅನ್ನನಾಳ ಸೇರಿದ ಆಹಾರದಲ್ಲಿನ ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶದ ಕಣ ಕಣವೂ ವ್ಯರ್ಥ ಗೊಳ್ಳದಂತೆ ರಕ್ತಗತ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಜೀರ್ಣಾಂಗವು ಸರ್ವಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
Advertisement
ಆದರೆ ಇತ್ತೀಚಿನ ಆತಂಕವೇನೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಮೆನೂವಿನಲ್ಲಿ ದೇಹಕ್ಕೆ ಅಗತ್ಯ ಪೋಷಕತ್ವಗಳ ಬದಲಾಗಿ ಹಾನಿಕಾರಕ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳೇ ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ಸ್ಥಾನ ಪಡೆಯುತ್ತಿರುವುದು. ಪರಿಣಾಮ, ಅವು ಗಳನ್ನು ವಿಘಟಿಸಲು ಮತ್ತು ವಿಸರ್ಜಿಸಲು ನಾಳದ ಅಂಗಾಂಶ ಮತ್ತು ಗ್ರಂಥಿಗಳು ಹರಸಾಹಸವನ್ನೇ ಮಾಡಬೇಕಿರುತ್ತದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ದೇಹದೊಳಗೆ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಜೀರ್ಣನಾಳ, ಲಿವರ್ ಮತ್ತು ಕಿಡ್ನಿಗಳು ಹಾನಿಗೊಳ ಗಾಗಿ ಸಹಜ ಚಟುವಟಿಕೆ ನಡೆಸದಾಗುತ್ತವೆ.
ಹಾಗಾಗಿ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಅನುವಂಶೀಯ ದೋಷ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯ ರೋಗಾಣುಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬಾಧಿಸುತ್ತಿರುವುದು ವಿಷಯುಕ್ತ ಆಹಾರ ಸೇವನೆಯ ಪರಿಣಾಮವೇ. ಆಹಾರೋತ್ಪಾದನೆಯ ವಿವಿಧ ಹಂತಗಳಾದ ಬೀಜ ಮೊಳೆಯುವ, ಗಿಡ ಬೆಳೆಯುವ, ಫಸಲು ಪಡೆಯುವ, ಸಂಸ್ಕರಣೆ, ಶೇಖರಣೆ, ಸಾಗಾಣಿಕೆ ಮತ್ತು ವಿತರಣ ಹಂತಗಳಲ್ಲೆ ಆಹಾರವು ವಿಷಮಯಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಕಲಬೆರಕೆ ಯದ್ದು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯೇ. ಆರೋಗ್ಯವೇ ಭಾಗ್ಯವೆಂದು ಅರಿತ ಮೇಲೆ ಆಹಾರ ಮತು ಔಷಧ ಕ್ಕೆಂದು ನಾವೀಗ ದುಪ್ಪಟ್ಟು ವಿನಿಯೋಗಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಅತ್ಯಾಧುನಿಕ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಸೌಲಭ್ಯಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆರೋಗ್ಯದ ಮಟ್ಟವೀಗ ಮೊದಲಿಗಿಂತ ಕುಸಿದಿದೆ. ಎಲ್ಲ ವಯೋಮಾನದವರನ್ನೂ ಈಗ ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ಅನಾರೋಗ್ಯ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಜಾಂಡೀಸ್, ರಕ್ತದೊತ್ತಡ, ಮಧುಮೇಹಗಳಿಂದಾಗಿ ಜೀವನ ಹೈರಾಣಾಗಿದೆ.
1958ರ ಮೇ 29ರಂದು ಜೀರ್ಣಾಂಗದ ಮಹತ್ವ ವನ್ನು ಸಾರುವ ಸಲುವಾಗಿ ಪ್ರೊ| ಹೆನ್ರಿ ಕೋವೆನ್ ಮುಂದಾಳತ್ವದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಪ್ರಥಮ ವಿಶ್ವಮಟ್ಟದ ಗ್ಯಾಸ್ಟ್ರೋಎಂಟೆರಾಲಜಿ ಸಮಾವೇಶದ ಸ್ಮರಣಾರ್ಥ 2003ರಿಂದೀಚೆಗೆ ಪ್ರತೀ ವರ್ಷವೂ ಮೇ 29ರಂದು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಜೀರ್ಣಾಂಗ ಆರೋಗ್ಯದ ದಿನ ವನ್ನಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. “ಜೀರ್ಣನಾಳದ ಸೂûಾ¾ಣು ಪರಿಸರ’ ಈ ವರ್ಷದ ಘೋಷ ವಾಕ್ಯ.
ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಕಾಡುವ ರೋಗಗಳಲ್ಲಿ ಜೀರ್ಣಾಂಗ ಸಂಬಂಧೀ ರೋಗಗಳದ್ದೇ ಸಿಂಹ ಪಾಲು. ಜೀರ್ಣನಾಳವೀಗ ದೇಹಕ್ಕೆ ಬೇಡದ ತ್ಯಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಹಾನಿಕಾರಕ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳನ್ನು ತುಂಬುವ ಕಸದ ತೊಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿರುವುದೇ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ. ದೇಹಕ್ಕೆ ಅವಶ್ಯವಾದ ಕೆಲವು ಗ್ರಾಂ ಪೌಷ್ಟಿಕ ಆಹಾರ ವನ್ನು ಸೇವಿಸಬೇಕಾದ ನಾವು ಮೂರು ಹೊತ್ತೂ ಕೆ.ಜಿ.ಗಟ್ಟಲೆ ಅನುಪಯುಕ್ತ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಜೀರ್ಣಾಂಗದೊಳಗೆ ತುಂಬುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ಕಡೇಪಕ್ಷ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಬದುಕಿಗೊಂದು ಆಹಾರ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಹೊಂದಬೇಕಾದ್ದು ಅತ್ಯವಶ್ಯ. ಹಾಗಾಗಿ ಜೀರ್ಣಾಂಗ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯದ ನೆಪದಲ್ಲಿ ದೈಹಿಕ ಕ್ಷಮತೆ ಕಾಪಾಡುವುದು, ಅತಿಯಾದ ಧೂಮ ಪಾನ, ಮದ್ಯಸೇವನೆ ತಡೆಯುವುದು, ಮಾಂಸಾ ಹಾರ ಮಿತಿಗೊಳಿಸುವುದು, ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ರಾಸಾ ಯನಿಕಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಿ, ನಾರಿನಾಂಶವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಧಾವಂತದ ಬದುಕಿನ ಭಾಗವಾಗಿರುವ ಫಾಸ್ಟ್ಫುಡ್ ಮತ್ತು ಜಂಕ್ಫುಡ್ಗಳು ತತ್ಕ್ಷಣದ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನೂ ಬಾಯಿ ಚಪಲವನ್ನೂ ನೀಗುತ್ತವಾದರೂ ಹಾಗೆಯೇ ನಿಧಾನ ವಿಷವನ್ನೇ ಉಣ್ಣುತ್ತಿರುವ ಪರಿಣಾಮ ದೇಹ ನಂಜಾ ಗುತ್ತಿದೆ. ಕಾರ್ಪೋರೆಟ್ ಕಂಪೆನಿಗಳು ಹೊತ್ತು ತರುವ ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಜಾಹೀರಾತು ಮೋಡಿಗೆ ಬಲಿ ಬೀಳುವುದೆಲ್ಲ ಎಂದೋ ನಮ್ಮ ಖಯಾಲಿಯಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ. ತಿನ್ನುವ ಪದಾರ್ಥಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆ, ಸಂಸ್ಕರಣೆಯ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಕಾಪಾಡಬೇಕಾದ ಶುಚಿತ್ವ ಮತ್ತು ಗುಣಮಟ್ಟದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ನಾವ್ಯಾರೂ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರಲ್ಲ. ಆಹಾರ ಇಲಾಖೆಗೂ ಗುಣ ಮಟ್ಟ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು ನೆನಪಿದ್ದಂತಿಲ್ಲ. ಹೊಟೇಲ್ಗಳು ಹೆಚ್ಚಿರುವ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳೂ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತವೆ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಮನೆಯ ಹೊರಗಿನ ಆಹಾರ ವಲಂಬನೆ ಹೆಚ್ಚಿದಷ್ಟೂ ಆರೋಗ್ಯ ಹದಗೆಡುತ್ತಿರು ವುದಂತೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.
– ಸತೀಶ್ ಜಿ.ಕೆ., ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ