Advertisement
ನಾನು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಅದಮಾರಿನಲ್ಲಿ. ಅದು ಅಮ್ಮನ ತವರು. ನನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ನಾನು ಏನಾದರೂ ಮಾಡಿ ಬಹಳ ಮುಂದೆ ಬರಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಆಸೆಯಿತ್ತು. ನಮ್ಮದು ಬಡ ಕುಟುಂಬವಾಗಿತ್ತು. ಆಗ ಅಪ್ಪನ ಬಳಿ ಸಂತೆಕಟ್ಟೆಯ ಕೆಳಗೆ ಎರಡು ಎಕರೆ ಗದ್ದೆ ಮತ್ತು ಒಂದು ಮನೆ ಮಾತ್ರ ಇತ್ತು.
Related Articles
Advertisement
ಸ್ನಾತಕ್ಕೋತ್ತರ ಪದವಿ ಪಡೆಯಲು ನಾನು ಕಾಶಿಗೆ ತೆರಳಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿರುವಾಗ ನನಗೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ವಿಶ್ವ ಕಿರಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆಸುವ ಮನಸ್ಸಾಯಿತು. ಈ ಆಸೆಗೆ ನೀರೆರೆದಿದ್ದು ಡಾ. ವಿಕ್ರಂ ಸಾರಾಭಾಯಿ ಅವರು. ಅವರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಸ್ಮಿಕ್ ರೇಸ್ನಲ್ಲಿ ಪಿಎಚ್ಡಿ ಮಾಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ಕಾಲರ್ಶಿಪ್ ಅಲ್ಪವಿತ್ತು. ಹಣದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯಿಂದಾಗಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಳ್ಳೆಯ ನೌಕರಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆನಿಸಿತು. ಏರ್ಫೋರ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಕಮಿಷನ್x ಆಫೀಸರ್ ಹುದ್ದೆಯ ಸಂದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಅರ್ಜಿ ಸಲ್ಲಿಸಿದೆ. ಸಂದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಕರೆ ಬಂದು, ಹಾಜರಾಗಿಯೂ ಬಂದೆ. ಈ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದೇ ಡಾ. ವಿಕ್ರಂ ಸಾರಾಭಾಯಿ ಗರಂ ಆಗಿಬಿಟ್ಟರು. “”ನೀನು ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡುತ್ತೀಯ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ನೀನು ನೋಡಿದರೆ ಇಂಥವೆಲ್ಲ ಮಾಡ್ತಾ ಇದೀಯ! ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳು. ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡು” ಅಂದರು. ಆಗ ನಾನು “”ವಿಕ್ರಂ, ಇಲ್ಲಿ ಸ್ಕಾಲರ್ಶಿಪ್ ಕಡಿಮೆ ಸಿಗ್ತಾ ಇದೆ. ಇನ್ನು ಎಷ್ಟು ವರ್ಷ ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕೋ ತಿಳಿಯದು.” ಎಂದು ಬೇಸರದಿಂದ ಹೇಳಿದೆ.
ಆಗ ಸಾರಾಭಾಯಿ “”ನೀನು ಮುಂದೆ ಏನಾಗುತ್ತೀಯ ಅಂತ ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಸುಮ್ಮನೇ ಸಂಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗು” ಎಂದು ನನ್ನಿಂದ ಭಾಷೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. ಮುಂದಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಸಲಹೆಯ ಮೇರೆಗೆ ನಾನು ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಅನುಭವ ಪಡೆದೆ.
ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬಂದದ್ದೂ ಆಯಿತು. ವಿಕ್ರಂ ಸಾರಾಭಾಯಿ ಅವರಿಗೆ ದೇಶದಲ್ಲೇ ಪ್ರಥಮ ಉಪಗ್ರಹ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆರಂಭಿಸಬೇಕೆಂಬ ಮನಸ್ಸಾಯಿತು. ಆಗ ಸ್ಯಾಟಲೈಟ್ಗಳ ಉಪಯೋಗದ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಅರಿವಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಅವರು ನಮ್ಮ ದೇಶ ಹೇಗೆ ಉಪಗ್ರಹಗಳಿಂದ ಲಾಭ ಪಡೆಯಬಹುದು ಎನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ಥೀಸೀಸ್ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಾಹಿತಿ ಬರಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದರು. ಎರಡು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಉಪಗ್ರಹ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆ ಥೀಸೀಸ್ ಬರೆದು, ಕೊನೆಗೊಂದು ದಿನ ಅವರ ಮುಂದಿಟ್ಟೆ. ಅದನ್ನು ಓದಿದ ಅವರು “”ಥೀಸೀಸ್ ಏನೋ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಒಂದು ವಿಷಯ ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ.” ಅಂದರು. “”ಏನಿಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ?” ನಾನು ಕೇಳಿದೆ. “”ಉಪಗ್ರಹ ತಯಾರಿ ಏನೋ ಸರಿ, ಅದರ ತಯಾರಿಯ ನೇತೃತ್ವ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವವರು ಯಾರು ಅಂತ ಬರೆದೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದರು.
ಆಗ ನಾನು “”ವಿಕ್ರಂ ಅದು ನಿಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆ. ಥೀಸೀಸ್ ಬರೆಯೋದಕ್ಕೆ ಹೇಳಿದಿರಿ. ನಾನು ಬರೆದೆ ಅಷ್ಟೆ” ಎಂದೆ. ಆದರೆ ಅವರು “ನೀನೇ ನೋಡಿಕೊ’ ಅಂತ ನನ್ನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೇ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊರಿಸಲು ಮುಂದಾದರು. ಆದರೆ ನಾನು ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ಸುಮಾರು ಒಂದು ವರ್ಷದವರೆಗೂ ನಾನು ಈ ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಲೇ ಹೋದೆ. ಆದರೆ ವಿಕ್ರಂ ಸಾರಾಭಾಯಿ ಪಟ್ಟು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೂ ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕಾಯಿತು ಚಿಕ್ಕದೊಂದು ತಂಡದೊಂದಿಗೆ ಉಪಗ್ರಹದ ತಯಾರಿಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದೆವು. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ತಂಡದಲ್ಲಿದ್ದವರಿಗೆ ಇದು ಹೊಸ ಕೆಲಸ. ಅವರೆಂದೂ ಉಪಗ್ರಹ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ನಾವೆಲ್ಲ ಒಗ್ಗೂಡಿ ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಉಪಗ್ರಹ ಆರ್ಯಭಟವನ್ನು ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿದೆವು…
ಈಗಂತೂ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ಸಂಶೋಧನಾ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ವಿಪರೀತ ಅವಕಾಶಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿವೆ. ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಅವಕಾಶದ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಇವತ್ತಿನ ದಿನ ಐಟಿ, ಸೇರಿದಂತೆ ಜಗತ್ತಿನ ಅನೇಕ ವ್ಯವಹಾರಗಳಿಗೆ ಬೆನ್ನುಲುಬಾಗಿ ನಿಂತಿದೆ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ವಿಜ್ಞಾನ. ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ವಲಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಪಾಲು ಪಡೆಯದಿದ್ದರೆ ದೇಶ ಮುಂದುವರಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ನಾನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ರೈಲು ನೋಡಿದ್ದೇ ಬಳ್ಳಾರಿಯಲ್ಲಿ. ಅದೂ ಇಂಟರ್ಮೀಡಿಯೇಟ್ ಓದುತ್ತಿದ್ದಾಗ. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ನನಗೆ “ಸಾಧ್ಯತೆಗಳ’ ಅರಿವಾಯಿತು. ಅದೇಕೋ ದೊಡ್ಡ ಕನಸು ಕಂಡರೆ ಮಾತ್ರ ಮುಂದುವರಿಯಲು ಸಾಧ್ಯ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನಾನು ಅದರಿಂದ ಕಲಿತೆ.
ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಸಾಧ್ಯವೆನ್ನುವ ಕೆಲಸ ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸುವ ಗುಣ ನಮ್ಮಲ್ಲಿರಬೇಕು. ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ನಾನು ಹೇಳಲು ಬಯಸುವುದು ಇಷ್ಟೆ. ದೊಡ್ಡ ಕನಸು ಕಾಣುವ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ!