ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದು ಸಹಜ. ಮಾನವೀಯ ಸಂಬಂಧಗಳ ಸಂಕೀರ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ ನಾವೇನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಇತರರು ಏನು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಚಿಂತಿಸುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತೀ ಹಂತದಲ್ಲೂ ಈ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ನಾವು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ. ಜೀವನದ ವಿವಿಧ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ, ನಾವು ಇತರರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಇತರರ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ನಾವು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ, ಆದರೆ ಅದು ದೀರ್ಘ‌ಕಾಲೀನ ತೃಪ್ತಿಯ ಮೂಲವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಆತ್ಮಸಂತೃಪ್ತಿ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಅಡಗಿರಬೇಕು, ಅದು ಹೊರಗಿನ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಬಾರದು. ಇತರರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಯತ್ನಿಸುವಾಗ ನಾವು ನಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಆದರ್ಶ, ಆಸಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಅಭಿರುಚಿಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಇತರರು ಏನನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ತೃಪ್ತಿಯಾಗಲು ನಾವು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇವೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ, ನಾವು ನಮ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಅತಿಯಾದ ಹಾನಿಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತೇವೆ.
ಯಶಸ್ಸು ಎಂದರೆ ಕೇವಲ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಗಳಿಸುವುದಲ್ಲ. ಯಶಸ್ಸು ನಮ್ಮ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಪಾಲಿಸುತ್ತಾ, ನಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ತೃಪ್ತಿಯಿಂದ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಇತರರ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯು ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಬಹುದು, ಆದರೆ ಅದು ಕೇಂದ್ರಬಿಂದುವಲ್ಲ. ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಆದರ್ಶಗಳಿಗೆ ಸತ್ಯವಾಗಿರುವಾಗ, ಇತರರು ನೇರವಾಗಿ ಅಥವಾ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾರೆ. ಇದು ತೃಪ್ತಿಯ ಮೂಲ, ಆದರೆ ಜೀವನದ ಸಾರ್ಥಕತೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಆಗಿರಬೇಕು.
ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ನಮ್ಮ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಕಡೆಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸುವುದು ಮಹತ್ವದ್ದು. ನಿಮ್ಮ ಕೌಶಲಗಳು, ಜ್ಞಾನ, ಮತ್ತು ಒಳನೋಟವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ. ಇವುಗಳು ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಸಂತೃಪ್ತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತವೆ. ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಆದರ್ಶಗಳಿಗೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಬಾಳಿದಾಗ, ಇತರರು ಅವಶ್ಯವಾಗಿಯೇ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾರೆ.
ವೈಯಕ್ತಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಆದರ್ಶಗಳಂತೆ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯಂತೆ ಬೆಳೆಸಿದಾಗ, ಇತರರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾರೆ. ನಾವು ಯಾರು ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವುದು, ನಮ್ಮ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ಜೀವನವನ್ನು ಕಟ್ಟುವುದು ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು ನಿಜವಾದ ಜೀವನದ ಯಶಸ್ಸಾಗಿದೆ.
*ನಿಸರ್ಗ ಸಿ. ಎ.ಚೀರನಹಳ್ಳಿ 