Advertisement
ಹಾದಿ ದುರ್ಗಮವಾಗಿತ್ತು. ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಎದುರಾಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಆದರೆ ತಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವುಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪೋಷು ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಶಿಷ್ಯನೊಬ್ಬ ಬೆಟ್ಟ ಏಕೆ ಹತ್ತಬೇಕೆಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ಪೋಷು “ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲೊಂದು ಕೊಳವಿದೆ. ಅಲ್ಲಿನ ಕೊಳವೊಂದರಲ್ಲಿ ಅಮೃತವಿದೆ. ಅದನ್ನು ಕುಡಿದೇ ಋಷಿಮುನಿಗಳು ಅಮರತ್ವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು’ ಎಂದರು. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ನಿತ್ರಾಣಗೊಂಡಿದ್ದ ಶಿಷ್ಯಂದಿರಿಗೆ ಮೈಯಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿ ಬಂದಂತಾಯಿತು. ವಿಶ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಪರ್ವತವನ್ನು ಏರತೊಡಗಿದರು.
Related Articles
Advertisement
ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕೊಳದ ನೀರು ಮಲಿನವಾಗಿತ್ತು. ಕಲ್ಲು ಮಣ್ಣು ಉದುರಿದ ಎಲೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಶಿಷ್ಯನಿಗೆ ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ಅಮೃತದಂಥ ನೀರನ್ನು ಕುಡಿಯುವ ಸಂತಸಕ್ಕಿಂತ ಕೊಳದ ದುಃಸ್ಥಿತಿಗೆ ಮರುಕವಾಯಿತು. ಅವನು ಇಳಿದು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಸcತ್ಛಗೊಳಿಸತೊಡಗಿದ.
ಆಗ ಗುರುಗಳು ಒಮ್ಮೆಲೇ “ನೀನು ಪರೀಕ್ಷೆ ಗೆದ್ದುಬಿಟ್ಟೆ ಕಂದಾ… ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಯಾವ ನರಪಿಳ್ಳೆಯೂ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಗುರುಗಳು ನನಗೆ ಈ ಸರೋವರವನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಇಳಿದು ಶುಚಿಗೊಳಿಸಿ ಬಾ ಎಂದಿದ್ದರು. ಕೊಳದ ಸ್ವಚ್ಚತೆಗೆಂದೇ ಪರೀಕ್ಷೆ ನೆಪದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕರೆತಂದೆ. ಕೊನೆಗೆ ನೀನೊಬ್ಬನೇ ಉಳಿದೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ನೀರು ಭರ ಭರನೇ ತುಂಬಿತು. ಮೋಡಗಳಿಂದ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಸುವಾಸನೆ ಬೀರುವ ಮಳೆ ಹನಿಗಳು ಪಟ ಪಟನೆ ಉದರತೊಡಗಿದವು. ಗುರುವಿನ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಸಫಲನಾದ ಶಿಷ್ಯನೇ ಮಾನಸ. ಅವನ ಭಕ್ತಿಬಾವಕ್ಕೆ ಮೆಚ್ಚಿ ಗುರುಗಳು ಆ ಕೊಳಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟ ಹೆಸರೇ “ಮಾನಸ ಸರೋವರ’.
ಲಲಿತಾ ಕೆ. ಹೊಸಪ್ಯಾಟಿ