Advertisement
ಇಲ್ಲಿ ಎತ್ತ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದರೂ ಬರೀ ಕಲ್ಲುಗಳೇ! ಜಾರು ಬಂಡೆ, ಚಪ್ಪಟೆ, ಹಾಸು ಬಂಡೆ, ಗುಂಡುಕಲ್ಲು.. ಹೀಗೆ ಅಪರಿಮಿತ ಶಿಲಾ ಸಂಪತ್ತು ಇಲ್ಲಿನ ಬೆಟ್ಟಗುಡ್ಡಗಳ ಜೀವಾಳ. ಇಲ್ಲಿ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಗುಹೆಗಹ್ವರಗಳಿದ್ದು, ಇವು ಆದಿ ಮಾನವರ ನೆಲೆಬೀಡಾಗಿ, ಕರಡಿಗಳ ಆವಾಸ ಸ್ಥಾನವಾಗಿವೆ. ಇದರೊಟ್ಟಿಗೆ ಚಿತ್ತ ಸೆಳೆಯುವ ನಿಸರ್ಗ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಹಿಟ್ಟುಕಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಕಲಾತ್ಮಕ ಶಿಲೆಗಳ ತಾಣವಾಗಿದೆ! ಕಲ್ಲರಳಿ ಕಲೆಯಾಗಿ ನಿಂತ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕಲ್ಲುಗಳು ನಮ್ಮ ಮೂರ್ತ ಮತ್ತು ಅಮೂರ್ತ ಕಲ್ಪನೆಗೆ ದೂಡುತ್ತವೆ.
Related Articles
Advertisement
ಕೊಂಚ ಗಿಡಮರಗಳವು. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕರಡಿಗಳು ಮಲ-ಮೂತ್ರ ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ವಾಚರ್ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕುತೂಹಲವೂ, ಆಂತಕವೂ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಹಸಿರು ಹೊದ್ದಿದ್ದ ಕಾಡು..!
“ಈ ವರ್ಷ ಮಳೆನೇ ಇಲ್ಲ. ಇಡೀ ಕಾಡು ಬಾಡಿ, ರೌರವವಾಗಿ, ಚಾರಣ ಹೈರಾಣವಾಗುವುದು ಪಕ್ಕಾ..’ ಎಂದುಕೊಂಡು ಹೊರಟ ನಮಗೆ ಅಚ್ಚರಿ ಕಾದಿತ್ತು! ಕಾಡು ಸೀಳಿಕೊಂಡು ಹೋದಂತೆ ಮಳೆ ಕೊರತೆ ಮಧ್ಯೆಯೂ ಕಣ್ಣು ಕೊರೈಸುವ ದಟ್ಟ ಹಸಿರು, ತಂಪು ಇತ್ತು. ಒಮ್ಮೆಮ್ಮೆಯಂತೂ ಮಲೆನಾಡಿನ ಕಾನನ
ಹೊಕ್ಕಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಹಳ್ಳ-ಕೊಳ್ಳಗಳಲ್ಲಿ, ವಿಶಾಲ ಬಂಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಮಳೆ ನೀರು ಸಂಗ್ರಹವಾಗಿದ್ದು, ಅಲಲ್ಲಿ ಕಮಲಗಳು ಅರಳಿದ್ದು ಅಚ್ಚರಿ ತಂದಿತು. “ಹಂದಿ ಡೋಣಿ’ ಎಂಬ ಬಂಡೆಯಲ್ಲಿನ ಹೊಂಡದಲ್ಲಂತೂ ನೀರು ಭರ್ತಿ ಆಗಿತ್ತು. “ಒಮ್ಮೆ ಕಾಡು ಹಂದಿ ಇದರಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಹೋಗಿ, ಬಿದ್ದು ಸತ್ತಿತ್ತೆಂದು, ಅಂದಿನಿಂದ ಇದಕ್ಕೆ ಹಂದಿ ಡೋಣಿ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಬಿದ್ದಿತೆಂದು…’ ವಾಚರ್ ಪಾಲಯ್ಯ ತಿಳಿಸಿದರು.
ಜೋಡಿ ಕಲ್ಲು ಮೋಡಿ ನೋಟ…
ಕರಡಿ ಧಾಮಕ್ಕೆ ಬರುವವರು ತಪ್ಪದೇ ಭೇಟಿ ನೀಡುವುದು ಅಂದಾಜು 16 ಅಡಿ ಎತ್ತರ ಇರುವ ಈ ಜೋಡಿಕಲ್ಲುಗೆ. ಸ್ಥಳೀಯರು ಇದನ್ನು ಡಕ್ಕಲು ಗುಂಡು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಸಂಪೂರ್ಣ ಹಿಟ್ಟು ಕಲ್ಲು, ಉಬ್ಬುತಗ್ಗುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು, ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರ,ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿವೆ. ಇದನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದರೆ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಮರಳಿನಕಲ್ಲುಗಳು ಹಾಗೆ ಉದುರುತ್ತವೆ. “ಗಂಧದ ಗುಡಿ’ ಸಾಕ್ಷ್ಯಚಿತ್ರ ನಿರ್ಮಿಸುವ ಕಾಲಕ್ಕೆ ನಟ ದಿ.ಪುನೀತ್ ರಾಜಕುಮಾರ್, ವನ್ಯ ಜೀವಿ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಅಭಿಯಾನದ ರಾಯಭಾರಿ ರಿಷಭ್ ಶೆಟ್ಟಿ
ಇಲ್ಲಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ ಈ ಕಲ್ಲುಗಳ ವಿನ್ಯಾಸ ನೋಡಿ ಅಚ್ಚರಿ, ಮೆಚ್ಚುಗೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಕುರುಚಲು ಕಾಡು. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಹಣ್ಣು, ಔಷಧಿ ಗುಣಗಳುಳ್ಳ ಮರಗಿಡಗಳಿಗೆ ಬರವಿಲ್ಲ. ದಾರಿ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಸಿಕ್ಕ ಲೇಬಿ, ಮುಂಗಾರಿ, ಕೊಡಚಿ, ಅಂದಾವರ, ಲೇಬಿ, ಬರಗಿ,ದೇವದಾರಿ ಹಣ್ಣು, ಉಲುಪಿ.. ಹೀಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಮರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಂಡದಲ್ಲಿ ಬಲ್ಲವರು, ವಾಚರ್ಗಳು
ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಇಂತಹವುಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ, ಮೂಸಿ, ರುಚಿ ನೋಡಿ ಜ್ಞಾನ ಪಡೆದೆವು. ಮನೋಲ್ಲಾಸದ ಜೊತೆಗೆ ಸಸ್ಯ ಸಂಪತ್ತಿನ ಜ್ಞಾನ ನೀಡಿತ್ತು ಚಾರಣ.
ಅನುಭವದ ಬುತ್ತಿ ಸೇರಿದ ಚಾರಣ:
ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕರಡಿಗಳು ಗುಡ್ಡದಿಂದ ಇಳಿಯಬಹುದೆಂದು ಆಸೆಗಣ್ಣಿನಿಂದ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದ್ದೆವು. “ನೀವು ಮುರ್ನಾಲ್ಕು ಕಿ. ಮೀ ವಾಪಾಸು ನಡೆದು ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆ ತಲುಪಬೇಕು. ಕತ್ತಲುಕವಿಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕಾಡು ಬಿಟ್ಟರೆ ಒಳ್ಳೆಯದು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕರಡಿಗಳಿಂದ ಅಪಾಯ..’ ಎಂದರು ವಾಚರ್ ಮಂಜು, ಮಲ್ಲೇಶ್. ಹೀಗಾಗಿ ನಾವು ಕಾಡಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಮಾಡಿದೆವು. ಹೋಗಿದ್ದು ಒಂದು ದಾರಿ ಮರಳಿದ್ದು ಮತ್ತೂಂದು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ. ಈ ಹಾದಿ ಸಹ ಹಿತವಾಗಿತ್ತು. ಸರ್ವೋದಯ ಶಾಲೆಗೆ ಸೇರಿದ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿರುವ ಕಲ್ಲು ಕಟ್ಟಡದ ಬಾವಿಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ಮೂಲಕ ಚಾರಣಕ್ಕೆ ತೆರೆ ಎಳೆದೆವು. “ಕರಡಿ ಸಿಗದಿದ್ದರೇನಂತೆ. ಅವನ್ನ ಝೂಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಇದು ಬರೀ ಕುರುಚಲು ಕಾಡಲ್ಲ. ಪ್ರಾಕೃತಿಕವಾಗಿ ಇದೂ ಶ್ರೀಮಂತವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ತಥ್ಯ-ಸತ್ಯ ನಮಗೆ ಮನನವಾಗಿತು..’ ಅಂತಾ ಚಾರಣ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಅಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮಿಕ್ಕವರು “ಹೌದೌ…ದು’ ಎಂದರು.
-ಸ್ವರೂಪಾನಂದ ಕೊಟ್ಟೂರು