Advertisement
1861ನೆ ಇಸವಿಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್‌ ಸಂಸತ್ತು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿದ್ದ 377ನೇ ಕಲಮು ನಿಸರ್ಗದ ನಿಯಮದ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಎಲ್ಲಾ ಬಗೆಯ ಲೈಂಗಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಅಪರಾಧವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಪರಸ್ಪರ ಸಮ್ಮತಿ ಮತ್ತು ಖಾಸಗಿತನಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ವಿಚಿತ್ರವೆಂದರೆ, ಸದರಿ ಕಾಯ್ದೆಯನ್ನು ಜಾರಿಮಾಡಿದ ಯುನೈಟೆಡ್‌ ಕಿಂಗ್ಡಮ್‌ ಕೂಡ ಇದನ್ನು ಅಮಾನ್ಯಗೊಳಿಸಿ ಅರ್ಧ ಶತಮಾನದ ಮೇಲಾಗಿದೆ.
Related Articles
ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಜೀವಿಯೊಂದಕ್ಕೆ ವಿನಾಕಾರಣ ಅಪರಾಧಿಯೆಂಬ ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಿದ ಹಾಗಾಗುತ್ತದೆ. ಲೈಂಗಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಮುಖಮೈಥುನವನ್ನೂ ತಪ್ಪೆಂದು ಬಗೆಯುವ ಸದರಿ ಕಾಯ್ದೆಯು, ಸಲಿಂಗಾಸಕ್ತರಿಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೇ, ಭಿನ್ನ ಲಿಂಗಗಳೆಡೆಗೆ ಆಸಕ್ತರಾಗಿರುವವರಿಗೂ ಸಮನಾಗಿ ಅನ್ವಯವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿಯದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲೊಂದು.
Advertisement
ಹಾಗಾಗಿ, ಸಲಿಂಗಿಗಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಲೈಂಗಿಕ ಬದುಕಿನ ಘನತೆಯನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಯಾವುದೇ ನಿಯಮವೂ ಮಾನ್ಯವಾಗಬಾರದು. ಅತ್ಯಂತ ಖಾಸಗಿ ಯಾದ ವಿಷಯವೊಂದರಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ಕಾನೂನು ಪಾಲಕರು ಮೂಗು ತೂರಿಸಬಾರದು ಎಂಬ ಕನಿಷ್ಠ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ವಿಷಯವನ್ನಷ್ಟೇ ಸದ್ಯದ ತೀರ್ಪು ಮತ್ತೆ ನೆನಪಿಸಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ, ಯಾವುದು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಮತ್ತು ಯಾವುದು ನೈತಿಕ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದು ನಿಸರ್ಗವಷ್ಟೇ ಹೊರತು, ಮತ್ತಾರೂ ಅಲ್ಲವೆಂಬ ವಿವೇಕದ ಮಾತನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ.
ಸಲಿಂಗರತಿಯ ವಿರುದ್ಧ ಎದ್ದ ಧ್ವನಿಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾದದ್ದು, ಅದು ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ, ದೇಶದ ಭಾರತೀಯತೆಗೆ ಘಾಸಿಯುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು. ಬೇರೆಲ್ಲಾ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವ ಹಿಂದೂ, ಮುಸ್ಲಿಂ ಮತ್ತು ಕ್ರೈಸ್ತ ಧರ್ಮದ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು, ಸಲಿಂಗಕಾಮದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಂಡುಕೇಳರಿಯದ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ್ದು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ವ್ಯಂಗ್ಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಕುರುಡು ಧಾರ್ಮಿಕತೆಯ ಟೊಳ್ಳುತನವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸಿತು. ಭಾರತೀಯ ಪುರಾಣ ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸದ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಸಲಿಂಗಾಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಅನೈತಿಕವೆಂದು ನೋಡಿರುವ ದಾಖಲೆಗಳು ಸಿಕ್ಕುವು ದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಇದಕ್ಕೆ ಖಜುರಾಹೋವಿನಲ್ಲಿ ದೊರೆಯುವ ಸಲಿಂಗಕಾಮವನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುವ ಶಿಲ್ಪಗಳೇ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿವೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಹಲವಾರು ಪೌರಾಣಿಕ ಕಥೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಸಂಗದಲ್ಲಿ ಸಲಿಂಗ ಸಂಬಂಧ ಮತ್ತು ಲಿಂಗ ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಉಲ್ಲೇ ಖ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ (ಮಹಾಭಾರತದ ಶಿಖಂಡಿಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ). ಹಾಗಾಗಿ, ಸಲಿಂಗಕಾಮವನ್ನು ತಪ್ಪೆಂದು ಬಗೆಯುವ ಕಾನೂನಿಗೂ, ಭಾರತೀಯ ಪರಂಪರೆಗೂ ಸಂಬಂಧ ಕಲ್ಪಿಸುವುದು ತರವಲ್ಲ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅದು ಅಭಾಸಕಾರವೂ ಹೌದು. ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಕೂಡ 377 ಕಲಮನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಸಲಿಂಗಾಸಕ್ತಿ ಯನ್ನು ನೈಸರ್ಗಿಕವೆಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಈ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇ ಖಬಂದಾಗ, ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿಯೊಬ್ಬರು ಪ್ರತಿವಾದಿಯೊಬ್ಬರಿಗೆ, “ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಧರ್ಮ ಪಾಲಿಸಿ ಸ್ವಾಮಿ, ಸಲಿಂಗಾಸಕ್ತಿಯಿಂದ ನಿಮಗೇನು ತೊಂದರೆ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ ಪ್ರಸಂಗ ಅತ್ಯಂತ ಮಾಮೂಲಿಯಾಗಿ ಕಂಡರೂ ಕಡ್ಡಿಯನ್ನು ಗುಡ್ಡ ಮಾಡುವ ಮೂಲಭೂತವಾದಿಗಳ ಆಷಾಡಭೂತಿತನವನ್ನು ಲೇವಡಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಸಲಿಂಗಾಸಕ್ತರಲ್ಲದೆ, 377ನೇ ಕಲಮು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಾಧಿಸುವುದು, ಹೊಟ್ಟೆಹೊರೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಲೈಂಗಿಕ ವ್ರತ್ತಿಯನ್ನೇ ಅವಲಂಬಿಸಿರುವ ಲಿಂಗ ಪರಿವರ್ತಿತರಿಗೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಛೀದರಿಕೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ, ಆರ್ಥಿಕ ಅಭದ್ರತೆಯನ್ನೂ ಎದುರಿಸುವ ಲೈಂಗಿಕ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರು ಈ ಪೈಶಾಚಿಕ ಕಾಯ್ದೆಯಿಂದಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಿರುಕುಳ ಅನುಭವಿಸುವುದಾದರೂ ತಪ್ಪಲಿ ಎಂದು ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆಶಿಸಬಹುದು.
ಸದರಿ ಅಡಗೂಲಜ್ಜಿ ಕಾಲದ ಕಾಯ್ದೆಯ ವಿರುದ್ಧದ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಬಲಬಂದಿದ್ದು, ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹೊರಬಂದ ಖಾಸಗಿತನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ (ಕೆ. ಎನ್‌. ಪುಟ್ಟಸ್ವಾಮಿ) ತೀರ್ಪಿನಿಂದ. ಲೈಂಗಿಕ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯು ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬನ ಖಾಸಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಎಂದು ಮೊಟ್ಟಮೊದಲಿಗೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಹೇಳಿತ್ತು. ಖಾಸಗಿತನವನ್ನು ಭಾರತೀಯರ ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸುವ ಸಮಯ ದಲ್ಲಿ ಪ್ರಜೆಯೊಬ್ಬನು, ತಾನು ಬಯಸಿದ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದಿರುವ ಸಂ ದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ತನ್ನ ಮನೆಯೊಳಗೇ ನಡೆಸುವ ಕ್ರಿಯೆಗಾಗಿ ಜೈಲು ಸೇರಬೇಕಾಗುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಖಾಸಗಿತನವನ್ನು ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ಎಂಬ ವಾದವು ಸಲಿಂಗ ಕಾಮದ ಬಗೆಗಿನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಆವರೆವಿಗಿನ ಕಠಿಣ ನಿಲುವನ್ನು ಮೆದುವಾಗಿಸಿರಬೇಕು. ಅಲ್ಲದೆ, ಈ ಬಾರಿ ಸಲಿಂಗಕಾಮದ ಬಗೆಗಿನ ಅರ್ಜಿಯು ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಮುಂದೆ ಬಂದಾಗ, ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರವು ಅದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸದೆ ಇದ್ದದ್ದು ಕೂಡ ಸದರಿ ಹೋರಾಟವನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಿತಾದರೂ, ಸರ್ಕಾರ ಸಲಿಂಗಾ ಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲೂ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದಿಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ.
ಈಗ ಹೊರಬಿದ್ದಿರುವ ತೀರ್ಪಿನಿಂದ ಸಲಿಂಗಕಾಮದ ಪರವಾದ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಗೆಲುವೇನೂ ದೊರೆತಿಲ್ಲ. 377ನೇ ಕಲಮಿನಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಮಾಯಕರನ್ನು ಬಂಧಿಸುವ, ಬೆದರಿಸುವ ಮತ್ತು ಶೋಷಣೆ ಮಾಡುವ ಅಪಾಯದಿಂದ ಸಲಿಂಗಾಸಕ್ತರು ಮತ್ತು ಲಿಂಗಪರಿವರ್ತಿತರು ಪಾರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಯಾದರೂ, ಇತರ ನಾಗರಿಕ ಸವಲತ್ತುಗಳಾದ ವಿವಾಹ, ಆಸ್ತಿ ಹಕ್ಕು, ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ ಮುಂತಾದ ವಿಷಯಗಳನ್ನುಈಗಿನ ತೀರ್ಪು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿಲ್ಲ, ಅಲ್ಲದೇ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಕೂಡ ಈ ವಿಚಾರವನ್ನು ಮುಂದೂಡುವ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿವೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ದಶಕಗಳ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಈಗ ದೊರೆತಿರುವ ಗೆಲುವು ಸಣ್ಣ ಮಟ್ಟದ್ದೇನೂ ಅಲ್ಲ! ಹಲವು ಜನರ ಮೇಲೆ, ಹಲವು ಬಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವು ದಶಕಗಳಿಂದ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ ವಿನಾಕಾರಣ ಅನ್ಯಾಯವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವಾದರೂ, ಅಂಥವರ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಮಾನ್ಯತೆ ಸಿಕ್ಕಿರುವುದು ಪ್ರಸ್ತುತ ಅಸಹನೆಯ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಖಂಡಿತ ವಾಗಿಯೂ ಒಂದು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಬೆಳವಣಿಗೆ. *ಕಾರ್ತಿಕ್‌ ಆರ್‌