Advertisement
ಹಾಗಾದರೆ ಹೆಸರು ಯಾವತರ ಇರಬೇಕು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ನಾವು ಯೋಚಿಸಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ಹಳೆ ಕಾಲದಲ್ಲಾದರೆ ದೇವರು ಹೆಸರುಗಳನ್ನೇ ಜನರಿಗೆ ಇಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಅಥವಾ ತಮ್ಮ ವಂಶದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಹಿರಿಯರ ಹೆಸರುಗಳು ಹೇಗಿದ್ದಾವೋ ಹಾಗೆ ತಮ್ಮ ಮಗ, ಮಗಳು, ಮೊಮ್ಮಗ, ಮೊಮ್ಮಗಳಿಗೆ ಇಡುತ್ತಿದ್ದರು. ರಾಮ, ಶಂಕರ, ಭೀಮ, ಪಾರ್ವತಿ, ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಇತ್ಯಾದಿ ಹೆಸರುಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಈಗ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ.
Related Articles
Advertisement
ಹಾಗಾದರೆ ಹೆಸರುಗಳು ಅಂದರೆ ಹೇಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ನಾವು ಯೋಚಿಸಿದರೆ ಹೀಗೇ ಇರಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುವುದು ಕಷ್ಟ ಆದರೆ ನಾವು ಇಡುವ ಹೆಸರುಗಳು ಒಂದ ಅರ್ಥವತ್ತಾದ ಸುಂದರವಾದ ಹೆಸರಾಗಿರಬೇಕು. ಅದು ಏನನ್ನೋ ಹೇಳುವ ಹಾಗೆ ಇರಬೇಕು. ಹೆಸರುಗಳನ್ನೂ ಕೇಳಿದಾಗ ಮುಖದಲ್ಲೊಂದು ನಗು ಬರಬೇಕು. ಮನಸ್ಸಿನ ಆಳದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಹಾಗೆ ಇರಬೇಕು.
ಒಮ್ಮೆಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಹೆಸರುಗಳು ನಮ್ಮ ಊರನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಹಾಗೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಯಲವ್ವ, ಮಾರಮ್ಮ, ಸಿದ್ದಪ್ಪ, ಕರಿಯಪ್ಪ, ಬೀರಪ್ಪ ಹೀಗೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಇದು ಹಳ್ಳಿಯವರೇ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಬಯಲು ಸೀಮೆಯವರ ಹೆಸರು ಅವರ ಭಾಷೆಯಂತೆ ಅವರ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಹಾಗೆ ಇರುತ್ತದೆ.
ಹೀಗೆ ಒಂದೊಂದು ಹೆಸರು ಒಂದೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯಂತೆ ಇದೆ. ಆದರೆ ಈ ಹೆಸರಿನಲ್ಲೇನಿದೆ ಅಂತಹ ಮಹತ್ವ ಎಂದು ನಮಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡಬಹುದು. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಹೆಸರು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಜೊತೆ ಜೊತೆ ನಮ್ಮ ಊರು, ಜಿಲ್ಲೆ, ದೇಶವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಹೆಸರುಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಸುಲಭವಾಗಿದ್ದಷ್ಟು, ಜನರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗುವ ಹಾಗೆ ಇದ್ದಷ್ಟು ನಮ್ಮನು ಜನರು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಇಷ್ಟ ಪಡುತ್ತಾರೆ. ಹೆಸರು ಸುಲಭವಿದ್ದಾಗ ಅವರಿಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಇದಿಷ್ಟು ಹೆಸರುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆದರೆ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಕರೆಯುವಾಗ ನಾವು ಒಂದು ರೀತಿಯ ವಿಚಿತ್ರ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆಯಲ್ಲ ಅದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಬೇಕು. ಆ ಹೆಸರು ಉದ್ದವಿರಲಿ, ಚಿಕ್ಕದಿರಲಿ ಅದನ್ನು ಅರ್ಧ ಕತ್ತರಿಸಿ ಹೇಳುವುದೇ ಈಗಿನ ರೂಢಿ ಅಥವಾ ಈಗಿನ ಕಾಲದ ಪ್ಯಾಷನ್ ಎಂದೇ ಕರೆಯಬಹುದು. ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಇಡುವುದು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಕಲೆಯಾದರೆ ಅದನ್ನು ಕರೆಯುವುದು ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯ ಕಲೆ.
ಅದು ಏನೇ ಇರಲಿ ಬಿಡಿ ಹೆಸರುಗಳನ್ನೂ ಇಡುವಾಗ ಇನ್ನು ಮುಂದಾದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಿ ಇಡೋಣ. ಹೆಸರುಗಳು ಹೆಸರುಗಳಂತೆಯೇ ಇರಲಿ.
– ಮಧುರ ಎಲ್ ಭಟ್ಟ
ಎಸ್ ಡಿ ಎಂ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಕೇಂದ್ರ ಉಜಿರೆ