Advertisement
ರವಿ, ಚಂದ್ರನೂ ಒಂದು ಗ್ರಹವೇ?ಹಾಸ್ಪ್ಯಾಸ್ಪದ ವಿಷ?ವಾಗಿ ಗೋಚರಿಸುವ ಈ ವಿಚಾರ ಅನೇಕರ ವ್ಯಂಗ್ಯಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಸ್ವಯಂ ಬೆಳಕೇ ಇರದ, ಬೂಮಿಯ ಬಾಲಂಗೋಚಿಯಾದ ಚಂದ್ರನೂ ಒಂದು ಗ್ರಹವೇ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತ, ಈ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರವನ್ನು ( ಒಂದು ಕುತೂಹಲ ತಳೆದು ಯಾರ ಬಳಿಯಾದರೂ ಕೇಳಿ ತಿಳಿಯೋಣ ಎಂಬುದನ್ನು ಯೋಚಿಸದೆ) ಯಾರೋ ಭಾರತೀಯ ಆಷೇìಯ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿದವರ ಬಳಿ ಚರ್ಚಿಸದೇ ಸಾರಾಸಗಟವಾಗಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಮ್ಮ ಆಯುರ್ವೇದದ ಮದ್ದು, ಲೇಹ್ಯ, ಲೇಪನಗಳ ಬಗೆಗೆಊ ಆಧುನಿಕವಾದುದನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದೇವೆ. ಇವೆಲ್ಲ ಅವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಎಂದು ಸಾರಾಸಗಟಾಗಿ ತಿರಸ್ಕಾರ ತೋರುವ ಅವಸರ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಗ್ರಹಿಕೆಗೆ ಬೇಕಾದದ್ದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿದೆಯೋ ಅಷ್ಟೇ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಅನ್ಯ ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತದೆ. ತಿಳಿಯಬೇಕು ಎಂಬ ಕುತೂಹಲವಾದರೂ ಬೇಕು. ಕುತೂಹಲ ಕೇವಲ ಒಂದೇ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಎಂಬುದು ಬುದ್ಧಿವಂತರ ಲಕ್ಷಣವಾಗಬಾರದು. ನಮ್ಮ ಕುತೂಹಲ ಈಗಲೂ ರವಿಚಂದ್ರರ ಬಗೆಗೆ ಅಗಾಧವಾಗಿಯೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅವರುಗಳ ದೂರ, ನಮ್ಮ ಭೂಮಿಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಅಂತರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿದರೆ ಸೂರ್ಯ ಹಾಗೂ ಚಂದ್ರರು ಅವರವರ ಪರಿಭ್ರಮಣದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಅವರುಗಳ ಪರಿಣಾಮಗಳೇನು ಎಂಬುದನ್ನು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದಾಗ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಸೂರ್ಯ (ಚಂದ್ರನ ಮತ್ತು ಅವ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿ ಎಷ್ಟೇ ಅಂತರ ಪಡೆದಿದ್ದರೂ ) ನೀಡುವ ಪರಿಣಾಮ, ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿರುವ ಚಂದ್ರನು ಸ್ವಯಂ ಪ್ರಕಾಶಿತನಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಕೊಡುವ ಪರಿಣಾಮ ಒಂದೇ ಪರಿಮಾಣದ್ದು ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ತಿಳಿಯಬೇಕು.
ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಬಿಸಿ ಕಾವಲಿ ನೆರೆ ಮನೆಯವರಿಗೆ ತನ್ನ ಬಿಸಿ ಕಾವನ್ನು ರವಾನಿಸಲಾರದು. ಹಾಗೆಯೇ ಎಷ್ಟೋ ದೂರದ ಸೂರ್ಯನ ಪ್ರಭಾವ, ಅತಿ ಸಮೀಪದ ಚಂದ್ರಗ್ರಹವಷ್ಟೇ ಪ್ರಭಾವ ಒಂದೇ ಆಗಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಭಾರತೀಯ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನ ಸೂರ್ಯನನ್ನೂ ಗ್ರಹಹ ಎಂದು ಕರೆಯಿತು. ಚಂದ್ರನನ್ನೂ ಒಂದು ಗ್ರಹ ಎಂದೇ ಗುರುತಿಸಿತು. ಇವರಿಬ್ಬರ ಪ್ರಭಾವಗಳೂ ಭೂಮಿಯ ತಾತ್ವಿಕ, ಭೌಗೋಳಿಕ, ಖಗೋಳ ಸಂಬಂಧಿತ, ಜ್ಞಾನ, ಕಾಂತಿರ ಪಿತೃ ಪಿತಾಮಹ, ಮಾತೃ- ಹೀಗೆ ಅಪ್ಪ, ಅಜ್ಜ, ಮುತ್ತಜ್ಜ, ತಾಯಿ, ಅಜ್ಜಿ, ಮುತ್ತಜ್ಜಿಗಳ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಘಟಕಗಳ ತನ್ನತನವನ್ನು ಛಾಪುಗಳಿಸುತ್ತದೆ. ಪಿತೃ ಸಂಬಂಧಿ ದೋಷಗಳು, ಮಾತೃ ಸಂಬಂಧ ದೋಷ, ಮಾನಿಸಕ ವ್ಯಾಧಿ, ಪೀಡೆ, ಏಳ್ಗೆಗಳ ಶಕ್ತಿ ಹಾಗೂ ಮಿತಿ ಸಂತಾನ ಭಾವ, ಸಂತಾನ ಸಂಬಂಧಿ ವ್ಯಾಕುಲತೆ, ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಸುಳಿಗಳ ನಿರ್ಮಾಣ, ಆನಂದ, ಸಾಧನೆಗಳ ಮೂಲಕವಾದ ಉತ್ಕರ್ಷ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತವೆ. ದೋಷವಿರದಿದ್ದಾಗ ಸಂತೋಷ ನಿಶ್ಚಿತ. ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಜನನ ಶಕ್ತಿ
ಸೂರ್ಯನೇ ಬ್ರಹ್ಮ. ಸೂರ್ಯನೇ ವಿಷ್ಣು, ಸೂರ್ಯನೇ ಮಹೇಶ್ವರ, ಚಂದ್ರ, ಮಾತೃ ಸ್ವರೂಪಿ. ಹೂವಿಗೆ ಸುಗಂಧವನ್ನು ಸೂರ್ಯ ತುಂಬಲಾರ. ಚಂದ್ರನಶೀಲ ಕಿರಣಗಳೇ ತುಂಬಬೇಕು. ಸೂರ್ಯ ಪುರುಷನನ್ನು ಸರ್ವಶಖೀ¤ನನ್ನಾಗಿ ರೂಪಿಸಬಲ್ಲ. ಚಂದ್ರ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ಮಾತೃಮಯಿಯಾದ ಸರ್ವೇಶ್ವರಿಯನ್ನಾಗಿ ರೂಪಿಸಬಲ್ಲ. ಜಾತಕ ಕುಂಡಲಿಯ ಒಂಭತ್ತನೆಯ ಭಾವ ತಂದೆ, ಪಿತೃ ಸಂಬಂಧೀ ಅನ್ಯ ವಿಚಾರ, ಆಸ್ತಿ ಪಾಸ್ತಿಯ ಸಂಬಂಧವಾದ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದರೆ, ನಾಲ್ಕನೇ ಮನೆ ಮಾತನೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಉತ್ತಮ ಆಹಾರ, ಸುಖ, ಉತ್ತಮ ವಾಸದ ಮನೆ, ನೆರಳು, ಭದ್ರತೆ, ಸಹಜ ಸ್ವಭಾವಾದಿಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಕಾಲ ಪುರುಷನ ಜಾತಕ ಕುಂಡಲಿಯ ಪೂರ್ವ ಭಾಗದ ಮೇಷ ರಾಶಿಯನ್ನು ಆತ್ಮಭಾವವನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ಕುಜ ಎಂದರೆ ಕೆಂಡದ ಕಾವು ಎಂಬ ಅರ್ಥ ಹೊರಡಿಸುತ್ತದೆ. ಜೀವನದ ಚಲನಶೀಲತೆಗೆ ಕಾವು ಬೇಕು. ಹೆಣ್ಣು ಗಂಡಿನ ಮಿಲನದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕಾವು, ಬೆಂಕಿ, ಶಕ್ತಿ, ಪ್ರಜ್ವಲನ, ಘರ್ಷಣೆ ಇದ್ದಿದ್ದೇ. ಪ್ರೇಮದ ಸಂಘರ್ಷ ಜೀವವನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ. ವೈರತ್ವದ ಸಂಘರ್ಷ ಜೀವನದ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ತೆರೆ ಎಳೆದು ಸಾವು ತರಿಸುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯ ಹೀಗಾಗಿ ಜಗತ್ತಿನ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಪಿತೃಕಾರಕ. ಜಗ ತಂದೆ. ಪರಮೇಶ್ವರ. ಚಂದ್ರ ಕಾವನ್ನು ಹೀರಿ ಪ್ರತಿಫಲಿಸಿ ಅಂತರಂಗದ ಸುಹಾಸ ಕರತೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ಬಂಗಾರ ಬೆಳಕನ್ನು ಫಲಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸೂರ್ಯನು ಎಬ್ಬಿಸಿದ ಉರಿಯಿಂದಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಜೀವ, ಚಂದ್ರನ ಕಾರಣದಿಂದಾದ ಶೀತಲ ಕಿರಣಗಳಿಂದ ತನಗೆ ಬೇಕಾದ ನೆರಳು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ. ಕಾವಿಗೂ ನೆರಳು ಬೇಕು. ನೆರಳಿಗಾಗಿ ಕಾವು ಬೇಕು.
Related Articles
Advertisement
ಅನಂತ ಶಾಸ್ತ್ರಿ