ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳು, ಬೆಟ್ಟಗುಡ್ಡಗಳು, ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಗಾನ, ಜತೆಗೆ ತಂಗಾಳಿ ಅಲ್ಲೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಮನೆ. ಆ ಪ್ರಕೃತಿ ನಿಶ್ಯಬ್ದವಾಗಿ ತನ್ನ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿತ್ತು.
ಎತ್ತ ನೋಡಿದರೂ ಬರೀ ಹಸಿರು. ಆಕೆ ಅದೆಷ್ಟು ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಳು. ನನಗೆ ಒಂದು ಬಾರಿ ಮೈ ಜುಮ್‌ ಎಂದಿತ್ತು. ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ಹರಿಯುವ ನದಿ, ಆ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಈಜಾಡುವ ಪುಟ್ಟ ಮೀನುಗಳು, ಸುಂದರ ತಾವರೆ ಹೂಗಳು, ನಾನು ಆ ಪ್ರಕೃತಿ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಹಾಗೆ ಅರೇ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದೆ. ಅದು ಎಷ್ಟೊಂದು ಸುಮಧುರ ನಿದ್ರೆ ಗೊತ್ತೇಆ ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆ ನನ್ನನ್ನು ಮಾಯ ಲೋಕವೊಂದಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದಿದ್ದಳು.
ನನ್ನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಇಬ್ಬನಿ ಬಿದ್ದಾಗ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡೆ. ತಾಯಿ ಮಗುವನ್ನು ಲಲ್ಲಗೆರೆದು ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಾಳಲ್ಲಾ ಆ ಅನುಭವ. ಎದ್ದವಳೇ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಕುಳಿತೆ, ನೋಡುತ್ತಾ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಕಳೆದು ಹೋದೆ. ನನಗೆ ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆಯ ಸೊಬಗನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ಪದಗಳೇ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವರ್ಗವೆಂದರೆ ಅದೇ ಇರಬೇಕು.
ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ನೋವಾದರೂ ಅದು ನನಗೇ ಆದ ಭಾವ.
-ಅನುಶ್ರೀ ಆರ್‌
ವಿ.ವಿ. ಕಾಲೇಜು ಮಂಗಳೂರು 