Advertisement
ಮನೆ, ಕಟ್ಟಡ, ಬಟ್ಟೆ , ಆಭರಣಗಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ತಾಯಂದಿರೂ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಸಿಗುವ ಕಾಲವಿದು. ಮಕ್ಕಳು ಯಾರಿಗೆ ಬೇಡ? ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ ಹೆಚ್ಚಿನವರಿಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಸಂತಾನ, ತಮ್ಮ ವಂಶದ ಹೆಸರನ್ನು ಉಳಿಸುವ, ತಾವು ಗಳಿಸಿ, ಉಳಿಸಿದ ಆಸ್ತಿಪಾಸ್ತಿಗೆ ವಾರಸುದಾರ ಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಬಯಸಿದ್ದು ಕೈಗೆಟುಕಲು ಅಡಚಣೆಗಳು ಇರುವುದೂ ಇದೆ. ಆದರೆ, ನಿರಾಶರಾಗಬೇಕಿಲ್ಲ, ಅಡಚಣೆಗಳಿಗೂ ಪರಿಹಾರ ಅಥವಾ ಬದಲೀ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೂ ಇದೆಯೆನ್ನಿ. ಬದಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದರ ಹೆಸರು “ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯ್ತನ’. ಇದನ್ನೇ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಬಹುದಾದರೆ “ಸರೊಗೆಸಿ’. ಈ 9-10 ತಿಂಗಳ ಅವಧಿಯ ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯ್ತನಕ್ಕೆ ಈಗ ಕಾನೂನಿನ ಶ್ರೀರಕ್ಷೆ ಇದೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ 2020ರ ಫೆಬ್ರವರಿ 26ರಂದು ರಾಜ್ಯಸಭೆಯ ಆಯ್ಕೆ ಸಮಿತಿ ಮಾಡಿದ್ದ ಶಿಫಾರಸನ್ನು ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟ ಅಸ್ತು ಎಂದಿತು.
Related Articles
Advertisement
ಕೆಟ್ಟ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ದಾರಿಯೇ?ತಾಯ್ತನವನ್ನು ಬಾಡಿಗೆ ಪಡೆಯುವ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಮುಂದುವರಿದರೆ ಅದು ಹಲವು ಕೆಟ್ಟ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡಬಹುದು. ಸಿನೆಮಾ ತಾರೆಯರು, ಫ್ಯಾಷನ್‌ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಹೆಸರು ಮಾಡಿದವರು, ಉನ್ನತ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿರುವವರು, ಶ್ರೀಮಂತರು ಸಹಜವಾಗಿ ಬಸುರಿಯಾಗಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆರುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೆರಲು ಬಾಡಿಗೆಯವರನ್ನು ಗೊತ್ತು ಮಾಡುವುದೇ ವಾಡಿಕೆಯಾಗಿಬಿಟ್ಟರೆ? “ಹೆರಿಗೆಯ ನೋವಿಲ್ಲ, ರೂಪಕ್ಕೆ ಚ್ಯುತಿ ಬಾರದು, ನೋ ವೇಸ್ಟ್‌ ಆಫ್ ಟೈಮ…’ ಎಂಬೆಲ್ಲ ಸಮರ್ಥನೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಇಣುಕುತ್ತವೆ. ಕಾನೂನು ಈ ಎಲ್ಲ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿದೆಯೇ ಎಂದು ಗಮನಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಬಡವರ ಮೇಲೆ ಶ್ರೀಮಂತರ ಸವಾರಿ
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯ್ತನದ ಸೌಲಭ್ಯದ ಖರ್ಚು ಅಂದಾಜು ಏಳೆಂಟು ಲಕ್ಷ. ಇದು ಅಮೆರಿಕ ಮತ್ತು ಯೂರೋಪ್‌ ದೇಶಗಳ ಖರ್ಚನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ ಈ ಮೊತ್ತ ಬಹಳ ಕಮ್ಮಿ. ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅತೀ ಕಡಿಮೆ ಖರ್ಚಿನಲ್ಲಿ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ತಾಯಂದಿರು ಸಿಕ್ಕುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ, ಹೊರದೇಶದವರಿಗೆ ಭಾರತ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಿನ ಸ್ಥಳವಾಗಿತ್ತು. ವೈದ್ಯಕೀಯ ಪ್ರವಾಸ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬಂದು ಕಡಿಮೆ ಖರ್ಚಿನಲ್ಲಿ ಮಗುವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವವರಿಗೇನು ಕಡಿಮೆ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಈಗ ಆ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಾನೂನು ಬಿಗಿಯಾಗಿದೆ. ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯ್ತನದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ದಂಧೆಯನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲು ಮತ್ತು ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಿಯ ಹಿತ ಹಾಗೂ ಹುಟ್ಟಿದ ಮಗುವಿನ ರಕ್ಷಣೆಗೊಸ್ಕರ ಹಲವು ಮಸೂದೆಗಳು ಜಾರಿಗೊಂಡವು. ಭಾರತದಲ್ಲೀಗ ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯ್ತನ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ ದಂಗು ಬಡಿಯುವುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 25 ಸಾವಿರ ಮಕ್ಕಳು ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಂದಿರಿಂದ ಜನ್ಮತಾಳುತ್ತವೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ಅಡ್ಡದಾರಿಯಿಂದ ಬಂದ ಹೊರದೇಶದ ಬೇಡಿಕೆಗಳು. ಇದೊಂದು ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ಹಣದ ಅವ್ಯವಹಾರವಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದೆ. ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಂದಿರಿಂದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆಯುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ವರ್ಷದಿಂದ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆಯಂತೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ ಬಂಜೆತನ. ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯ್ತನದ ಬಗ್ಗೆ ಭಾರತದ ಕಾನೂನು ಏನು ಹೇಳುತ್ತದೆಯೆಂದರೆ 2013ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿಯಾದ ಮಸೂದೆಯ ಪ್ರಕಾರ ವಿದೇಶಿ ಸಲಿಂಗ ವಿವಾಹಿತರು ಮತ್ತು ಒಂಟಿ ತಂದೆ/ತಾಯಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯ್ತನದ ಸೌಲಭ್ಯ ಪಡೆಯುವಂತಿಲ್ಲ. 2015ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿಯಾದ ಮಸೂದೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಿಯಿಂದ ಮಗುವನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು. ಆದರೆ, ಇದೊಂದು ವ್ಯಾಪಾರವಾಗಿರಬಾರದು. ಆ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ 2016ರಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗದೆ 2020 ಫೆಬ್ರವರಿಯಲ್ಲಿ ಹಲವು ಸುಧಾರಣೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಅಂಗೀಕಾರಗೊಂಡಿತು. ಆ ಮಸೂದೆ ಏನು ಹೇಳುತ್ತದೆಯೆಂದರೆ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದ ಭಾರತೀಯ ದಂಪತಿಗಳು, ಭಾರತೀಯ ಮೂಲದ ದಂಪತಿಗಳು, ವಿವಾಹ ವಿಚ್ಛೇದನ ಹೊಂದಿದ ಅಥವಾ ವಿಧವೆಯರು ಮಾತ್ರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಿಯಿಂದ ಮಗುವನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು. ಎಲ್ಲಿಯೂ ಇದೊಂದು ವ್ಯಾಪಾರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಬಾರದು, ಪರೋಪಕಾರದ ಉದ್ದೇಶ ಹೊಂದಿರಬಹುದು ಹಾಗೂ ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಿ ಸಂಬಂಧಿಯಾಗಿರಬೇಕಿಂದಿಲ್ಲ. ನಿಯಮಗಳು
ಕಾನೂನು ಆಯೋಗ ವಿಧಿಸಿರುವ ಕೆಲವು ನಿಯಮಗಳು ಹೀಗಿವೆ, ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಿ ಮದುವೆಯಾದವಳಾಗಿದ್ದರೆ ಗಂಡ, ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ಮನೆಯವರ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಬಸುರಿಯಾದಾಗ ಮತ್ತು ಹೆತ್ತಾಗ ಆಗುವ ಎಲ್ಲ ಖರ್ಚುಗಳನ್ನೂ ಬಾಡಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡವರೇ ಭರಿಸಬೇಕು, ಅಲ್ಲದೆ ಬಾಡಿಗೆತಾಯಿಗೆ ವಿಮೆ ಮಾಡಿಸಿರಬೇಕು. ಮಗುವಿನ ಜನನ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಾಡಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ತಂದೆ, ತಾಯಿಯ ಹೆಸರು ಮಾತ್ರ ಇರುತ್ತದೆ. ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಿಯ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ವೀರ್ಯ ಅಥವಾ ಅಂಡಾಣು ದಾನಿಗಳ ಹೆಸರು ಗೌಪ್ಯವಾಗಿಡಬೇಕು. ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಿ ಮಗುವನ್ನು ಹೆತ್ತು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವಳಿಗೂ, ಮಗುವಿಗೂ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ದಂಪತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರ¨ªಾದರೂ ವೀರ್ಯಾಣು ಅಥವಾ ಅಂಡಾಣುವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಮಗುವನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು. ಮಗುವಿನ ಲಿಂಗಪೂರ್ವ ನಿರ್ಧಾರವಾಗಿರಬಾರದು. ತಾಯ್ತನ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಶಾಪವಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ವರ, ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬೇಕು. ಅಡಚಣೆಗಳಿದ್ದ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಾನೂನಿನ ಮಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಡಿಗೆ ತಾಯಿಯಿಂದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು. ಹೀಗೆಂದು ಬರೆಯುತ್ತ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಆಯ್ಕೆ ಸಹ ಇದ್ದು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಅದನ್ನೇ ಆಯ್ದು ಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಗೀತಾ ಕುಂದಾಪುರ