Advertisement
ನಮಸ್ಯಾಮೋ ದೇವಾನ್ ನನು ಹತವಿಧೇಸ್ತೇಪಿ ವಶಗಾವಿಧಿರ್ವಂದ್ಯಃ ಸೋಪಿ ಪ್ರತಿನಿಯತಕರ್ಮೈಫಲಧಃ|
ಫಲಂ ಕರ್ಮಾಯತ್ತಂ ಕಿಮಮರಗಣೈ ಕಿಂ ಚ ವಿಧಿನಾ
ನಮಸ್ತತ್ಕರ್ಮಭ್ಯೋ ವಿಧಿರಪಿನಯೇಭ್ಯ ಪ್ರಭವತಿ ||
Related Articles
Advertisement
ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದ ಮೂರ್ತಿಗೆ. ನಮಗೆ ನಮ್ಮ ಊರಿನ ದೇವರೇ ಇಷ್ಟ ಎಂಬ ಭಾವ ಇದ್ದರೂ ನಾವು ಪರ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಇರುವ, ಅಲ್ಲೋ -ಇಲ್ಲೋ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಗಣಪನಿಗೆ ಕೂಡಾ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಕಾರಣ, ದೇವರಿಂದ ನಮಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗುವುದು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ. ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲೂ ಅಷ್ಟೇ, ಅನಿವಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಅನರ್ಹವ್ಯಕ್ತಿಯೂ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುವ. ಇದು ಬದುಕಿನ ಹೀನಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ತೀರಾ ಅನಿವಾರ್ಯ ಕರ್ಮ.
ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಸಂಸ್ಕಾರ ಅಂದುಕೊಂಡರೆ ಅದು ಹೊರನೋಟಕ್ಕೆ ಸರಿ. ಆದರೆ, ನಮಸ್ಕಾರ ಕೊಡಲು ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಸಂಸ್ಕಾರ ಇದ್ದೇ ಇರಬೇಕು, ಒಂದು ಕಲ್ಮಶವಿಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿ ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ದೇವರ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲದೇ ನಮಸ್ಕರಿಸುವುದು ಸುಮ್ಮನೆ. ಪ್ರೀತಿ ಪರಸ್ಪರ ಅರ್ಪಿತವಾದಾಗ ನಮಸ್ಕಾರ ಬೇಕಿಲ್ಲ!
ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ, ವಿಧಿ ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದಾನೆ. ಶ್ಲೋಕ, ಮಂತ್ರ, ಸ್ತುತಿಗಳು ನಮಸ್ಕರಿಸುವ ವೇಳೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಬಾಯಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತವೆ. ಇದು ಒಂದು ಹಂತದವರೆಗೆ ಸರಿ. ಆಮೇಲೆ? ಇದನ್ನು ಮೀರಿದ್ದು ನಮಸ್ಕಾರ!
ನಿಜವಾದ ನಮಸ್ಕಾರ ಶುರುವಾಗುವುದೇ ಈ ಸ್ತುತಿ-ಮಂತ್ರ ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ. ದೇವರ ಮುಂದೆ ಆಗ ನಾವಾಗಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕು. ಇವತ್ತಿನ ತನಕ ಏನನ್ನು ಬಿಡಬೇಕಿತ್ತು? ಏನನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿರುವೆ? ಏನು ಬಿಟ್ಟರೆ ದೇವರು ಒಪ್ಪುವನು? ಈ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಡುವಿಕೆಯೇ ದೇವರಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡುವ ಭಾವ. ಅಹಂಕಾರ, ಆಸೆ, ಕ್ರೋಧ, ಮತ್ಸರ, ಮೋಹ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡ ಮನಸ್ಸು ಯಾವುದನ್ನೂ ಬಿಡಲು ಆಗದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡಾಗ ವಿಧಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಆಳದೇ ಇರಲಾರ!
ಪಡೆಯುವುದು ಮತ್ತು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಈ ಎರಡರ ನಡುವಿನ ಸಂದಿಗ್ಧ ಸಂದರ್ಭವೇ ಈ ನಮಸ್ಕಾರ. ದೇವರಿಗಿಂತ ದೇವರತೀರ್ಥ ಇಷ್ಟ. ಆ ಗಂಧದ ಘಮ, ರುಚಿ ಪರಮಪ್ರೀತಿ. ಈ ಪ್ರೀತಿ ದೇವರ ಮೇಲೆ ಹುಟ್ಟದೆ ನಮಸ್ಕಾರ ತಟ್ಟದು. ಇದು ಹುಟ್ಟುವುದು ಕಷ್ಟ. ಗಂಧದ ಘಮ ಮತ್ತು ರುಚಿ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತು. ಅದರಿಂದ ಇವರೆಡೇ ನಮ್ಮ ಆಯ್ಕೆ ಕೂಡಾ. ದೇವರು ಹಾಗಲ್ಲ, ಅವನಿಂದ ನಮಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಬೇಕು. ಬೇಕಾಗಿದ್ದು ಮತ್ತು ಬೇಡದ್ದು! ಹಾಗಾಗಿ, ಅದಮ್ಯ ಪ್ರೀತಿ ದೇವರ ಮೇಲೆ ಹುಟ್ಟುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಯಾವುದು ನಾವಲ್ಲವೋ ಅದೇ ನಾವಾಗಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ಯಾವುದು ನಾವೋ ಅದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲವಾಗಿದೆ. ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ನಾವು ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಲು ಈ ನಮಸ್ಕಾರ ಕೂಡ ಒಂದು ಮಾರ್ಗವೇ.
ಈಗ ಹೇಳಿ ಯಾರಿಗೆ, ಹೇಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡೋಣ?
ವಿಷ್ಣು ಭಟ್ ಹೊಸ್ಮನೆ