Home: ಮನೆಯೆಂಬ ಮಾಯಾಲೋಕ

ಮನೆ ಎಂಬುದು ಕೇವಲ ಇಟ್ಟಿಗೆಗಳು, ಸಿಮೆಂಟ್‌ ಮತ್ತು ಬಾಗಿಲುಗಳ ಸಮೂಹವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ. ಅದು ಬದುಕಿನ ಆಧಾರ, ಪ್ರೀತಿಯ ತಾಣ ಮತ್ತು ಭಾವನೆಗಳ ಸಂಕೇತ. ಮನೆ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಶಾಂತಿಯ ಆಶ್ರಯ, ಬದುಕಿನ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಆಕಾರ ನೀಡುವ ಸ್ಥಳ.

ಇಂದಿನ ವೇಗದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಒಂದು ದೈಹಿಕ ಅಗತ್ಯವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ, ನೆಮ್ಮದಿ, ಮತ್ತು ಆರಾಮವನ್ನು ನೀಡುವ ಜಾಗವೂ ಹೌದು. ಪ್ರತಿ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಬೆಳೆದ ಕಥೆಗಳು, ನೆನಪುಗಳು ಮತ್ತು ಬಲಗೊಂಡ ಬಾಂಧವ್ಯಗಳಿವೆ.

ನಮ್ಮದು ಕೂಡ ಕುಟುಂಬ. ಒಂದೇ ಸೂರಿನಡಿ ಹದಿಮೂರು ಜನರು ವಾಸವಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಮನೆಯೆಂದರೆ ಮನೆಯ ಬಾಕಿಯವರಿಗಿಂತ ನನಗೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿ ಇಷ್ಟ. ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸೆಂಟಿಮೆಂಟ್‌. ಯಾಕೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಹಾಗೆ ನಾನು ನಮ್ಮ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲೂ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುವವಲೇ ಅಲ್ಲ. ನನ್ನ ಅಜ್ಜಿ ಮನೆಗೆ ಹೋದರೂ ಸರಿ ನಾನು ರಾತ್ರಿ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮನೆಗೆ ತಲುಪುತ್ತಿದ್ದೆ.

ನಮ್ಮ ಮನೆಯಿರುವುದು ಕಾಸರಗೋಡಿನ ಬದಿಯಡ್ಕ ಗ್ರಾಮದ ಮಾಡತಡ್ಕ ಎಂಬಲ್ಲಿ. ಮಿಂಚಿನಡ್ಕ ನಮ್ಮ ಮನೆತನ. ತಲೆತಲಾಂತರಗಳಿಂದ ಹೋಮ, ಹವನ, ಪೂಜೆ ಪುರಸ್ಕಾರಗಳು ದಿನನಿತ್ಯ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದೆ. ನಮ್ಮದು ಸುಮಾರು 57 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮನೆ. ನನ್ನ ಅಜ್ಜ ಕಟ್ಟಿಸಿದ ಈ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ನಮ್ಮ ವಾಸ. ಆದರೆ ಇಂದಿಗೆ ಅವರು ಕಟ್ಟಿದ ಮನೆಯ ಕುರುಹು ಅಷ್ಟಾಗಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲ. ಅರ್ಧ ಭಾಗದಷ್ಟು ಮನೆ ಇಂದಿನ ಆಧುನಿಕತೆಗೆ ತಕ್ಕ ಹಾಗೆ ಬದಲಾಗಿದೆ, ನವೀಕರಣಗೊಂಡಿದೆ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅವರವರ ಮನೆ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸಮಾನ.

ಒಂದೆರಡು ದಿನ ಬೇರೆಯೆಲ್ಲದರು ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗಿ ಬಂದರೆ ಸಾಕು “ಯಪ್ಪಾ ಮೊದಲು ಮನೆಗೆ ಹೋದರೆ ಸಾಕು’ ಈ ಮಾತು ಎಲ್ಲರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬರುವುದು. ಯಾವುದೂ ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲ, ಯಾರೂ ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲ. ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ನನ್ನ ಮನೆಯನ್ನು ತೊರೆದು ಹೋಗಲೇ ಬೇಕು ಆದರೆ ಆ ಕ್ಷಣವನ್ನು ನೆನದಾಗ ಮನಸ್ಸು ಆದ್ರವಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿಲ್ಲ.

ಮನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದೆ. ಮನೆಗಿಂತಲೂ ನನಗೆ ಪ್ರಿಯವಾದ ಜಾಗವೊಂದಿದ್ದರೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ನಮ್ಮ ಗದ್ದೆ. ಬೆಳಗ್ಗೆ, ಮಧ್ಯಾಹ್ನ, ಸಂಜೆ ಎಂಬಂತೆ ಸಮಯವ ಅರಿವೇ ಇಲ್ಲದೇ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಅಕ್ಕ ಆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಸಮಯ ಮಾತ್ರ ಎಂದಿಗೂ ಸಿಹಿ ನೆನಪು. ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಎಲ್ಲ ಮಾತುಗಳಿಗೆ, ಖುಷಿಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಕ್ಷಣಗಳಿಗೆ, ಬೇಸರಗಳಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದ ಜಾಗವದು. ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಭೂಮಿ ಮೇಲಿನ ಸ್ವರ್ಗ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು.

ಸುಮಾರು ಸಮಯದ ಕಾಲ ನಿಂತಿದ್ದ ಬತ್ತದ ಕೃಷಿ ಆ ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಶುರುವಾದಾಗ ನನಗೂ ನನ್ನ ಅಕ್ಕನಿಗೂ ತಲೆ ಬಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು. “ಅಯ್ಯೋ ಇನ್ನು ನಮ್ಮ ವಾಕಿಂಗ್‌ ಸ್ಪಾಟ್‌ ಕೈತಪ್ಪಿತಲ್ಲ’ ಎಂದು. ನಮ್ಮ ಫೋಟೋಶೂಟ್‌ ಕೂಡ ಅಲ್ಲೇ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಆವಾಗಾವಾಗ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ನಾನು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದುಂಟು “ದೊಡ್ಡಪ್ಪ…ಅಪ್ಪ..ನನಗೆ ನೀವು ಏನೂ ಕೊಡದೇ ಇದ್ದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ನಾನೂ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆ ಗದ್ದೆಯನ್ನ ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ಹೆಸರಿಗೆ ಬರೆದು ಬಿಡಿ ಪ್ಲೀಸ್‌’ ಎಂದು. “ನಾನು ಮನೆಯ ಸಣ್ಣ ಮಗಳು. ನನಗೆ ಮನೆ ಮೇಲೆ ಜಾಸ್ತಿ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಮದುವೆಗೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿ’ ಎಂದು ನಾನು ವಾರಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ಬಾರಿಯಾದರೂ ಹೇಳಿಯೇ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.

ಹೌದು, ಅವರವರ ಮನೆ ಅವರವರಿಗೆ ಅವರವರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತುಂಬಾ ಹತ್ತಿರವಾದ ಜಾಗವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನಾವು ಹುಟ್ಟಿದ ಮನೆ, ಬೆಳೆದ ಮನೆ, ಆಡಿದ ಮನೆ, ಅತ್ತ ಮನೆ, ಕೀಲ ಕಿಲ ನಕ್ಕ ಮನೆ, ಹೀಗೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣಗಳಿಗೂ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದ ಮನೆಯೆಂದರೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸ್ಥಾನ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ನನಗೂ ನಾನು ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ಮನೆಯ ಮೇಲೆ ಏನೋ ವ್ಯಾಮೋಹ. ಅರಿಯದ ಪ್ರೀತಿ. ಯಾವಾಗಲೂ ಹಾಸ್ಟೆಲ್‌ನಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಅನಿಸುವುದು ಮನೆ ಎಂದರೆ ಒಂದು ರೀತಿ ಮಯಾಲೋಕವೇ ಸರಿ ಎಂದು.

 ಶ್ರೇಯಾ ಮಿಂಚಿನಡ್ಕ

ಎಸ್‌ಡಿಎಂ ಕಾಲೇಜು ಉಜಿರೆ