Advertisement
ಅಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನನ್ನು ಹಿಂಡಿ ಹಿಪ್ಪೆ ಮಾಡುವಂತಹ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಮೂಲಕ “ಭಯಂಕರ’ ಹೆದರಿಸಿದ್ದಾರೆ ನಿರ್ದೇಶಕರು. ಇಲ್ಲಿ ಹೊಸದಾಗಿ ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಅಂಶ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತಾ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಚಿತ್ರ ನೋಡುವಂತಿಲ್ಲ. ತಿರುಗ ಮುರುಗ ಅದೇ ಅಪಹಾಸ್ಯ ಎನಿಸುವ “ಕೆಟ್ಟ’ ಕಾಮಿಡಿಯೇ ಚಿತ್ರದ ವೀಕ್ನೆಸ್ಸು ಮತ್ತು ಮೈನಸ್ಸು. ಒಂದು ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಕಥೆ ಇಲ್ಲ, ಚಿತ್ರಕಥೆ ಬಗ್ಗೆಯಂತೂ ಹೇಳುವಂತಿಲ್ಲ.
Related Articles
Advertisement
ನಾಯಕ ರಣಧೀರನಿಗೆ ತಾನೊಬ್ಬ ನಟನಾಗಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ. ನಾಯಕಿ ಐಶೂಗೆ ನಟಿಯಾಗುವ ಆಸೆ. ಇಬ್ಬರೂ ಅವಕಾಶಕ್ಕಾಗಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕೊನೆಗೊಬ್ಬ ನಿರ್ದೇಶಕ ಇವರಿಗೆ ಆಡಿಷನ್ ಮಾಡಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಹಳ್ಳಿಯೊಂದಕ್ಕೆ ಚಿತ್ರೀಕರಣಕ್ಕಾಗಿ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾನೆ. ಆ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲೊಬ್ಬ ಮುಖಂಡ. ಅದಾಗಲೇ ಆ ಊರಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಶೂಟಿಂಗ್ಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ನಾಯಕಿ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣು ಹಾಕಿ, ಅವಳ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
ಆ ನಾಯಕಿ ದೆವ್ವವಾಗಿ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ರಾತ್ರಿ-ಹಗಲೆನ್ನದೆ ಓಡಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ. ಆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗುವ ಚಿತ್ರತಂಡಕ್ಕೆ ಆ ದೆವ್ವ ಹೇಗೆ ಕಾಡುತ್ತೆ, ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಕಾಪಾಡುತ್ತೆ ಎಂಬುದೇ ತಿರುಳು. ಇಲ್ಲಿ ದೆವ್ವ ಇದೆ ಅಂದಾಕ್ಷಣ ಹೆದರಬೇಕಿಲ್ಲ. ಹಾಗಂತ, ಮನಸಾರೆ ನಗುವಂಥದ್ದೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಮನಬಂದಂತೆ ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಚಿತ್ರವಂತೂ ಹೌದು. ಕೀರ್ತಿಕೃಷ್ಣ ಇನ್ನೂ ನಟನೆಯಲ್ಲಿ ಪಳಗಬೇಕು.
ಡೈಲಾಗ್ ಹರಿಬಿಡುವುದೊಂದೇ ನಟನೆ ಅಂದುಕೊಂಡಂತಿದೆ. ಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಅವರ ನಾಟಕೀಯತೆ ಹೆಚ್ಚಾಯ್ತು. ಪಂಕಜ್ ಬಾಲನ್ ತೆರೆ ಹಿಂದೆಯೂ ಇಲ್ಲ, ತೆರೆ ಮುಂದೆಯೂ ಇಲ್ಲವೆಂಬಂತಿದ್ದಾರೆ. ಲೀನಾ ಖುಷಿ, ಅಂಜಶ್ರೀ, ಇಬ್ಬರು ನಾಯಕಿಯರ ನಟನೆ ಅವರಿಗೇ ಪ್ರೀತಿ. ಗಡ್ಡಪ್ಪ, ಸೆಂಚುರಿಗೌಡ ಅವರನ್ನಿಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲವೆಂಬುದೇ ಬೇಸರ. ಉಳಿದಂತೆ ಬರುವ ಪಾತ್ರಗಳ್ಯಾವೂ ಗಮನಸೆಳೆಯಲ್ಲ. ಧನಶೀಲನ್ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಹಾಡಿರಲಿ, ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತವೇ ವೀಕು. ವೆಂಕಿ ದರ್ಶನ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಕೈಚಳಕ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದೇನೂ ಇಲ್ಲ.
ಚಿತ್ರ: ಚಿನ್ನದ ಗೊಂಬೆನಿರ್ಮಾಣ: ಪಿ. ಕೃಷ್ಣಪ್ಪ
ನಿರ್ದೇಶನ: ಪಂಕಜ್ ಬಾಲನ್
ತಾರಾಗಣ: ಕೀರ್ತಿ ಕೃಷ್ಣ, ಲೀನಾ ಖುಷಿ, ಅಂಜಶ್ರೀ, ಗಡ್ಡಪ್ಪ, ಸೆಂಚುರಿ ಗೌಡ, ಪೇನಮಣಿ, ಪಂಕಜ್ ಬಾಲನ್, ಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಮುಂತಾದವರು * ವಿಜಯ್ ಭರಮಸಾಗರ