Advertisement
ವನಿತೆಯರ ಟಿ-20 ವಿಶ್ವಕಪ್ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ ಕೂಟದ ಫೈನಲ್‌ ಪಂದ್ಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ವನಿತೆಯರು ಎಡವಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ನಮ್ಮ ವನಿತಾ ತಂಡದ ನಿರ್ವಹಣೆ ಚೇತೋಹಾರಿಯಾಗಿತ್ತು ಎನ್ನುವುದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ. ಕೂಟದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಅಜೇಯವಾಗಿ ಉಳಿದಿದ್ದ ಹರ್ಮನ್‌ಪ್ರೀತ್‌ ಕೌರ್‌ ನೇತೃತ್ವದ ತಂಡದ ಮೇಲೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ ಪ್ರೇಮಿಗಳು ಭಾರೀ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಇದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಟಿ-20 ಕೂಟದ ಫೈನಲ್‌ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ ತಂಡ ಕಪ್‌ ಗೆದ್ದಿದ್ದರೆ ಮಹಿಳಾ ದಿನದಂದು ದೇಶಕ್ಕೆ ಸ್ಮರಣೀಯ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಪಾತ್ರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅಲ್ಲದೆ ನಾಯಕಿಯ ಜನ್ಮದಿನದ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಉಡುಗೊರೆಯೂ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಆ ಅದೃಷ್ಟ ತಂಡಕ್ಕೆ ಒದಗಿ ಬರಲಿಲ್ಲ.
ಇರುವುದು, ಎದುರಾಳಿಗಳ ಆಟ ನೋಡಿ ನರ್ವಸ್‌ ಆಗುವುದು ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಪುರಷ ತಂಡವೂ ಅನೇಕ ಸಲ ಅನುಭವಿಸಿದೆ. ವನಿತೆಯರ ತಂಡ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಸ್ಪಿನ್ನರ್‌ಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಶಫಾಲಿ ವರ್ಮ ಅವರ ಬ್ಯಾಟಿಂಗ್‌ ಫಾರ್ಮ್ ಅನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅವಲಂಬಿಸಿತ್ತು. ಈ ದೌರ್ಬಲ್ಯವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಂಡ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯದ ವನಿತೆಯರು ಸ್ಪಿನ್‌ ದಾಳಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆ ಸಿದ್ಧವಾಗಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅಂತೆಯೇ ಶಫಾಲಿ ವರ್ಮ ಅವರನ್ನು ಬೇಗನೆ ಪೆವಿಲಿಯನ್‌ಗಟ್ಟುವ ಅವರ ಯೋಜನೆಯೂ ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಕಾರ್ಯಗತಗೊಂಡಿತು. ಆದರೆ ಭಾರತದ ವನಿತೆಯರು ಇಂಥ ಯಾವ ಸಿದ್ಧತೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ಪಿನ್‌ ವಿಫ‌ಲಗೊಂಡರೆ ಪರ್ಯಾಯ ಯೋಜನೆ ಅವರ ಬಳಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಬ್ಯಾಟಿಂಗ್‌ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾರೂ ಮಾನಸಿಕ ತಯಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ.ಐದನೇ ಸಲ ವಿಶ್ವಕಪ್ ಎತ್ತಿಕೊಂಡಿರುವ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ನರದ್ದು ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಚಾಂಪಿಯನ್ನರ ಆಟ.
Related Articles
Advertisement
ಅಂತೆಯೇ ಮಾಧ್ಯಮದ ಪುಟಗಳಲ್ಲೂ ವನಿತೆಯರ ಕ್ರಿಕೆಟಿಗೆ ಈಗ ಹೆಚ್ಚು ಜಾಗ ಸಿಗುತ್ತಿರುವುದು ಒಂದು ಗುಣಾತ್ಮಕವಾದ ಬೆಳವಣಿಗೆ. ವನಿತೆಯರ ಕ್ರಿಕೆಟನ್ನು ತಾತ್ಸಾರದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡುವ ಕಾಲವೊಂದಿತ್ತು. ಭಾರತದ ಮಾಜಿ ನಾಯಕಿ ಮಿಥಾಲಿ ರಾಜ್‌ ಒಂದು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆಟವನ್ನು ನೋಡುವುದು ಬೇಡ ಕನಿಷ್ಠ ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ಗುಳಿಯನ್ನು ನೋಡಲಾದರೂ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರು ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ವಿಷಾದದಿಂದ ನುಡಿದಿದ್ದರು.
ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಿಧಾನವಾಗಿಯಾದರೂ ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಕ್ರೀಡೆಗೆ ಆಗಿರುವ ಲಾಭ. ಆ ಮಟ್ಟದ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿರುವ ಎಲ್ಲ ವನಿತಾ ತಂಡಗಳೂ ಅಭಿನಂದನೆಗೆ ಅರ್ಹವಾಗುತ್ತವೆ.