Advertisement
ಹೌದು, ಹೇಗೆ ಜಗತ್ತು ಋತು ಕಳೆದಂತೆಲ್ಲ ತನ್ನೆಲ್ಲ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಮೂಲಗಳನ್ನು , ಇಂಧನಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುತ್ತ ಚೌಕಾಸಿತನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದೆಯೋ ಅಂತೆಯೇ ಇವೆಲ್ಲದರ ಉಪಯೋಗವನ್ನಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಪ್ರಯೋಜನವನ್ನಾಗಲಿ ಪಡೆಯುತ್ತಿರುವಂತಹ ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಯಾದ ಮಾನವನು ಕೂಡ ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಚೌಕಾಸಿತನದಲ್ಲಿಯೇ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಮೊತ್ತಮೊದಲಾಗಿ ಈ ಚೌಕಾಸಿ ಜೀವನವು ಕಾಲದಿಂದ ಕಾಲಕ್ಕೆ, ಜನಾಂಗದಿಂದ ಜನಾಂಗಕ್ಕೆ ಮರುಕಳಿಸುತ್ತ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಲಾಭದ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವಂತಹ ಈ ಚೌಕಾಸಿ ಜೀವನ ಆಧುನಿಕ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಬಂದದ್ದಲ್ಲ. ಅಂದಿನ ದೇವತೆಗಳ ಕಾಲದಲ್ಲಿಯೂ ವೀರಪುರುಷರ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿದೆ.ಹೌದು, ದೇವತೆಗಳ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಅನ್ಯಾಯ, ಅಧರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ ರಾಕ್ಷಸರು ತಮ್ಮ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ, ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾಣಭಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಬೇಡುವುದೇ ದೊಡ್ಡ ಚೌಕಾಸಿ ಜೀವನವಾಗಿತ್ತು. ಅದು ಕೂಡ ವಿಧ ವಿಧವಾದ ವ್ರತಗಳನ್ನು , ತಪಸ್ಸನ್ನು , ಪೂಜೆ-ಪುನಸ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದರ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥದ ಸಾರ್ಥಕತೆಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಈ ಚೌಕಾಸಿ ಜೀವನ ದೇವಯುಗದಲ್ಲೇ ಕೊನೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಕ್ರಿ.ಶ.ದ ನಂತರ ಬಂದ ವೀರಪುರುಷರ ಕಾಲಕ್ಕೂ ತನ್ನ ಒಂದು ಕಾಲನ್ನು ಚಾಚಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ರಾಜ್ಯಪಟ್ಟದ ಆಸೆಗಾಗಿ ಬಾಳುತ್ತಿದ್ದ ವೀರರೆಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ರಾಜ್ಯದ ಉಳಿವಿಗಾಗಿ, ರಾಜ್ಯಭಾರದ ಆಸೆಗಾಗಿ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಮಡದಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೀಡುವುದಾಗಿ, ಪ್ರಾಣತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದರೆ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದಾಗಿ, ನಿಧಿಯನ್ನು ಹುಡುಕಿದರೆ ಅರ್ಧ ಪಾಲು ನೀಡುವುದಾಗಿ ಚೌಕಾಸಿತನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತ ಬಂದರು. ಆದರೆ, ವಿಚಿತ್ರ ಸಂಶಯಾಸ್ಪದ ವಿಷಯವೆಂದರೆ, ಇಂದು ಜಗತ್ತು ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಮೆರೆದು ನಿಂತಿದೆ.
Related Articles
ಸಹ್ಯಾದ್ರಿ ಕಾಲೇಜ್ ಆಫ್ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್, ಮಂಗಳೂರು
Advertisement