ಸೀಟು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುವುದು!

ಅದೊಂದು ದಿನ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಿದ್ದರೆ ಬಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಜನ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ನಾನು ಯಾವಾಗಲೂ ಬಸ್ಸಿನ ಮೊದಲ ಸೀಟಿನಲ್ಲೇ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಆ ಸೀಟು ಬಾಗಿಲಿನ ಬಳಿಯೇ ಇರುವುದರಿಂದ ಹತ್ತಿದ ತಕ್ಷಣ ಸೀಟು ಖಾಲಿಯಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲೇ ಕುಳಿತುಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಕುಳಿತಿರುವಾಗ ಯಾರಾದರೂ ವಯಸ್ಸಾದವರು ಬಸ್ಸು ಹತ್ತಿದ ಕೂಡಲೇ ಒಮ್ಮೆ ನಾನು ಅವರ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ಹತ್ತಿದವರು ನನ್ನ ಮುಖವನ್ನೇ ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಾನು, “ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಾ?’ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತೇನೆ. “ಹಾಂ’ ಎಂದವರಿಗೆ ಸೀಟು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುವುದೇ ನನಗೊಂಥರ ಖುಷಿ.

ಒಂದು ದಿನ ಒಬ್ಬರು ನಡುವಯಸ್ಕರು ಹತ್ತಿದರು. ಅಕಿವರು ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದರು. “ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಾ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. ಆಗ ಅವರು, “ಬನ್ನಿ , ಬನ್ನಿ ನಿಮಗಾಗಿಯೇ ಇಲ್ಲಿ ಸೀಟು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ ಬನ್ನಿ’ ಎಂದು ಅವರಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ವಯಸ್ಸಾದವರನ್ನು ಆ ನಡುವಯಸ್ಕ ಕರೆದು ಅಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿದರು. ನಾನು ಎದ್ದು ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡೆ. ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರು ನಾನು ಆ ವೃದ್ಧರಿಗೆ ಸೀಟು ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ ಹೊಗಳಿ ಅಟ್ಟಕ್ಕೇರಿಸಿದರು. ನನಗಂತೂ ಆವತ್ತು ತುಂಬ ಖುಷಿಯಾಯಿತು. ಮುಂದಿನ ಸ್ಟಾಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಈ ಮೊದಲು ಬಸ್ಸು ಹತ್ತಿದವರಿಗಿಂತಲೂ ಇನ್ನೂ ವಯಸ್ಸಾದವರು ಬಸ್ಸು ಹತ್ತಿದರು. ಆಗ ಆ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದವರು ಎದ್ದು ವಯಸ್ಸಾದ ಅವರಿಗೆ ಸೀಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟರು. ಆಗ ನಾನಂದುಕೊಂಡೆ, ಆ ಮಧ್ಯ ವಯಸ್ಕರೇ ವಯಸ್ಸಾದವರಿಗೆ ಸೀಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟರು. ಒಂದು ವೇಳೆ ನಾನೇನಾದರೂ ನಾನಿದ್ದ ಸೀಟು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡದೇ ಇದಿದ್ದದರೆ…? ಎಂದು.

ಧನ್ಯಾ
ಪ್ರಥಮ ಬಿ. ಕಾಂ.
ಡಾ. ಬಿ. ಬಿ. ಹೆಗ್ಡೆ ಫ‌ಸ್ಟ್‌ ಗ್ರೇಡ್‌ ಕಾಲೇಜು, ಕುಂದಾಪುರ