Advertisement
-ಇದು, ಸಾಹಿತಿ ಹಾಗೂ ಸಂಸದ ವೀರಪ್ಪ ಮೊಯ್ಲಿ ಅವರ ಅನಿಸಿಕೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಮೂರು ಮಹಾಕಾವ್ಯ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃಷಿ, ಇಂದಿನ ಸಾಹಿತ್ಯ ವಲಯದ ಸ್ಥಿತಿ ಕುರಿತಾಗಿ “ಉದಯವಾಣಿ’ಯೊಂದಿಗೆ ಮನದಾಳದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
Related Articles
Advertisement
ಜೈನ ಧರ್ಮದ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಪರಂಪರೆಯ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಿಳಿದಿದ್ದೆ. ಜೈನ ಧರ್ಮದ ಪ್ರಥಮ ತೀರ್ಥಂಕರ ವೃಷಭದೇವ ಅವರಿಗೆ ಭರತೇಶ, ಬಾಹುಬಲಿ ಸೇರಿ 99 ಮಕ್ಕಳು ಮುಂದೆ ರಾಜರಾಗಿದ್ದ ವೃಷಭದೇವ ತೀರ್ಥಂಕರ ರೂಪ ತಾಳುವುದು. ಮುಂದೆ ಭರತೇಶ, ಬಾಹುಬಲಿ ನಡುವಿನ ಸಮರ, ಬಾಹುಬಲಿ ಕೇವಲ್ಯ ಆಗುವುದು ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳ ಚಿತ್ರಣ ಬರುತ್ತದೆ.
ಮಗಳ ಸಲಹೆ: ಬಾಹುಬಲಿ ಮಹಾಕಾವ್ಯ ರಚನೆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೇ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತ ಥೆರಪಿ ತರಬೇತುಗಾರ್ತಿಯಾಗಿರುವ ನನ್ನ ಮಗಳು ಬಂದಿದ್ದಳು. ಬಾಹುಬಲಿಯ ಅಹಿಂಸಾ ಕುರಿತಾಗಿ ಯಾಕೆ ಒತ್ತು ಕೊಡಬಾರದು ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದಳು. ಈ ಪ್ರೇರಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಶೋಧನೆಗಿಳಿದಾಗ ಬಾಹುಬಲಿಯ ಅಹಿಂಸಾ ದಿಗ್ವಿಜಯ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮಹಾಪುರಾಣವೊಂದರಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖ ಆಗಿದ್ದು, ಅದನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಕಾರ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ.
ಮಾಂಸಾಹಾರ ಮುಟ್ಟಿಲ್ಲಮಹಾಕಾವ್ಯ ರಚನೆಗೆ ಇಳಿದಾಗಿ ನನ್ನ ಮನ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ಮಾಂಸಾಹಾರ ತ್ಯಜಿಸುವ ನಿರ್ಣಯ ಕೈಗೊಂಡಿತ್ತು. ಕೆಲ ದಿನಗಳ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮೊಟ್ಟೆ ಸೇವಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದು ಕೂಡ ನಿರಾಕರಣೆ ಮನೋಭಾವ ಮೂಡಿದ್ದರಿಂದ ನಾಲ್ಕೂವರೆ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಶುದ್ಧ ಸಸ್ಯಹಾರಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮೊಯ್ಲಿ. ಸಾಹಿತಿಯಾದವರು ವರ್ತಮಾನದ ಸಾಹಿತಿಗಳಾಗಿದ್ದು ಭೂತಕಾಲದ ಆಧಾರ, ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿನ ಧ್ರುವ ನಕ್ಷತ್ರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ಬದುಕು ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕದೆ ಸ್ವತಂತ್ರತೆ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಬದುಕು ತೋರಬೇಕಾಗಿದೆ. ನಮ್ಮ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಒತ್ತಾಯಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಅಕ್ಷರಗಳ ಮೂಲಕ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಮೇಲೆ ಹೇರುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನಮಗ್ಯಾರು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ ಹೇಳಿ? ಸಾಹಿತಿ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಹೊಂದಬೇಕೆಂಬುದು ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ.
– ವೀರಪ್ಪ ಮೊಯ್ಲಿ ಸಾಹಿತಿ, ಸಂಸದ – ಅಮರೇಗೌಡ ಗೋನವಾರ