Advertisement
ಅದು ವಳ್ಳುವನಾಡಿನ ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ವೇನಾಡಿನದ್ದು. ಕೊಚ್ಚಿರಾಜ್ಯದ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ನಾಂಜಿನಾಡಾಗಿ ಹೊಕ್ಕುಳಬಳ್ಳಿಯ ಬಂಧವನ್ನು ಜತನದಿಮದ ಕಾಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ತಿರುವಿದಾಂಕೂರಿನ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾಗಗಳ ಎಳೆಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈ ಭಿನ್ನತೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಪ್ರತಿಫಲಿಸುವ ಕಾದಂಬರಿಗಳು ಮಲೆಯಾಳದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ¨ಬದುಕನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅಲಿನಸೂಕ್ಷ್ಮ ರಾಜಕೀಯವನ್ನೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪರಿವರ್ತನೆಗಳನ್ನೂ ಆಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಮದಲೇ, ತಿರುವಿದಾಂಕೂರಿನ, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಮಧ್ಯ ತಿರುವಿದಾಂಕೂರಿನ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ‘ಕಯರ್’ ವಳ್ಳುವನಾಡಿನಲ್ಲೂ ಆಸ್ವಾದಿಸಲ್ಪಡುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಭಿನ್ನತೆಗಳು ಅಡ್ಡಿ ಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ. 1935ರಲ್ಲಿ ‘ತ್ಯಾಗತ್ತಿನು ಪ್ರತಿಫಲಂ’ ಕಾದಂಬರಯ ಮೂಲಕ ಮಲೆಯಾಳ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ ತಕಳಿ, ತಮ್ಮ ಜತೆಗೆ ಬದುಕುವ ಜನರ ಜೀವನಕ್ರಮಗಳನ್ನೂ ಅವರು ಬದುಕುವ ಪರಿಯನ್ನೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪರಿವರ್ತನೆಗಳನ್ನೂ ತಮ್ಮ ಕಾದಂಬರಿಗಳಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ಆದರೆ ‘ಕಯರ್’ ಅವರ ಇತರ ಎಲ್ಲ ಕೃತಿಗಳಿಗಿಂತ ಬೃಹತ್ತಾಗಿಯೂ ಐತಿಹಾಸಿಕ ವಿಸ್ತಾರಗಳುಳ್ಳದ್ದಾಗಿಯೂ ಇದೆ. ಎರಡೂವರೆ ಶತಮಾನದ ರಾಜ್ಯದ ಚರಿತ್ರೆ ಇದರಲ್ಲಿದೆ.
Related Articles
Advertisement
ಮರುಮಕ್ಕತ್ತಾಯ( ಅಳಿಯ ಕಟ್ಟು ) ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಪ್ರಬಲರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತುಲಾ ಕಾಲ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿಗಳ ಸ್ವರ್ಗವಾಗಿತ್ತು ಎಂಬ ಒಂದು ವಾದವಿದೆ. ಆದರೆ ‘ಕಯರ್’ಓದುವಾಗ ನಮಗೆ ಹಾಗನ್ನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಒಡೆತನದ ಹಕ್ಕಿಲ್ಲದೆ ಇದ್ದ ಒಮದು ಪ್ರದೇಶವು ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಪರಿಣಮಿಸಿ ಬರುವುದನ್ನೂ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳು ಬದಲಾಗುತ್ತ ಹೋಗುವುದನ್ನೂ ನಾವು ಈ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಸುಧಾರಣಾವಾದಿ ಚಳುವಳಿಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿ ಇಳಿಯುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಅಲಿಯೂ ನಾಡಿನಲ್ಲಾಗುವ ಪರಿವರ್ತನೆಗಳನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಲು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ನೋಡುವ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ವರ್ಗವಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ- ಕುಂಜನ್ ನಾಯರ್ ಎಂಬ ಒಬ್ಬ ಗಾಂಧಿವಾದಿ, ಬಿಲ್ಲವ ಮುಂದಾಳುವಾದ ಕೊಚ್ಚುರಾಮನ್ ವೈದ್ಯರನ್ನು ಹೋಗಿ ಕಾಣುವ ಒಂದು ಸನ್ನಿವೇಶವಿದೆ. ದಲಿತರಾದಿಯಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಜಾತಿಯವರಿಗೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಲಿಯಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿ ಕೊಡುವ ಒಂದು ಶಾಲೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಬೇಕು ಎಂಬುದು ಅವರ ಬೇಡಿಕೆ. ‘ಸ್ವಚ್ಛತೆ, ಶುಚಿತ್ವಗಳಿಲ್ಲದ ಇವರನ್ನು ನನ್ನ ಸೂರಿನಡಿಗೆ ಬರಲು ನಾನು ಬಿಡಲಾರೆ. ಶಾಲೆಯೆಂದರೆ ಸರಸ್ವತಿಯ ಕ್ಷೇತ್ರ ‘ ಎಂಬ ವೈದ್ಯರ ಉತ್ತರದಿಂದ ಕುಞರಾಮನ್ ನಾಯರ್ ದಂಗಾಗುತ್ತಾರೆ. ದಲಿತ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಕೃಷಿ ಕೂಲಿಕಾರರ ದುರಿತಮಯ ಬದುಕನ್ನು ತಕಳಿಯವರು ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಟ್ಟುವಂತೆ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿಯೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ದಲಿತ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಬದುಕು. ಮೇಲುವರ್ಗದ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಶೋಷಣೆ ನಡೆದರೆ ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ದಲಿತ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಸಮಾನತೆಯ ಆನಂದವನ್ನು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬಗಳ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂಬಂತಹ ಒಂದು ಚಿತ್ರಣ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಪಾಪ್ಪ ಎಂಬ ಒಬ್ಬ ದಲಿತ ಹೆಣ್ಣು. ಸ್ವಂತ ನಿಲುವು ಹಾಗೂ ಅದ್ಭುತ ಧೈರ್ಯಗಳಿದ್ದ ದಲಿತ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಆಕೆ. ತಾನು ವಿವಾಹವಾದ ಪುರುಷನನ್ನು ಇಷ್ಟವಾಗದಿದ್ದ ಕಾರಣ ಆಕೆ ಪಿತೃಗೃಹಕ್ಕೆ ಮರಳಿ ಬರಲು ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲ. ಮುಂದೆ ಆಕೆ ಕಾರ್ಮಿಕ ನಾಯಕನಾದ ಸುರೇಂದ್ರನನ್ನು ಪ್ರೇಮಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲೂ ಸ್ವಂತ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲಳು. ಆ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಸುರೇಂದ್ರನ ಯಾವುದೇ ಅಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕೂ ಆಕೆ ಕಾಯುವುದಿಲ್ಲ.
ಓದಿ : ಡಾ| ಸಂಧ್ಯಾ ಎಸ್. ಪೈ ಸಹಿತ ಐವರಿಗೆ ಮಾಸ್ತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪ್ರದಾನ
‘ಕಯರ್’ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ತಿರುವಿದಾಂಕೂರಿನ ¨ಭಾಷೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ ಕಾಳಜಿಯನ್ನೂ ಕಾಣಬಹುದು. ‘ಕಯರ್’ ಒಂದು ರಾಜಕೀಯ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲ. ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕಾದಂಬರಿಯೂ ಇಲ್ಲ. ಯಥಾಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವ …. ಆದರೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಚರಿತ್ರೆ-ರಾಜಕೀಯಗಳೆರಡೂ ಯಥೇಚ್ಛವಾಗಿ ಇವೆ. 1970ರ ದಶಕದ ವರೆಗಿನ ಮಧ್ಯ ತಿರುವಿದಾಂಕೂರಿನ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯುವ ಆಸಕ್ತಿಯಿದ್ದವರು ಖಂಡಿತಾ ‘ಕಯರ್’ ಓದಬೇಕು. ಇಂಥ ಬೃಹತ್ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಸುಂದರ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಅನುವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ ಕೆ.ಕೆ.ನಾಯರ್ ಮತ್ತು ಡಾ.ಅಶೋಕ ಕುಮಾರ್.