Advertisement
ಆಕೆಯ ತಂದೆ ಸಣ್ಣ ರೈತರು. ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ರೈತರಿಗೆ ಬರಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಪರಿಹಾರಧನವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಅವರು ಪರದಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಗ ಮಗಳಿಗೆ ಒಂಬತ್ತು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸು. ಆ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಅಪ್ಪನ ಓಡಾಟ, ಪರದಾಟ, ಪೇಚಾಟಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಸೋಲಾಪುರದ ಹಲವಾರು ರೈತರು ಆಕೆಯ ತಂದೆಯಂತೆಯೇ, ಯಾವುದೋ ಡಾಕ್ಯುಮೆಂಟ್ ಹಿಡಿದು ಸರ್ಕಾರಿ ಕಚೇರಿಗಳನ್ನು ಅಲೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದು ದಿನ ಕುತೂಹಲ ತಡೆಯಲಾರದೆ ಆಕೆ ಅಪ್ಪನನ್ನು ಕೇಳಿದಳು- “ಅಪ್ಪಾ, ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ರೈತರಿಗೆ ಹಣ ಬಂದಿದೆಯಲ್ಲ, ಅದನ್ನು ನಿಮಗೆ ಕೊಡಿಸಬೇಕಾದವರು ಯಾರು?’ ಆಗ ಮಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿರ ಕರೆದು ಅಪ್ಪ ಹೇಳಿದ್ದು, “ಅದನ್ನು ಕೊಡಬೇಕಾದೋರು ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿಗಳು’ ಅಂತ.
Related Articles
Advertisement
“ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಂದೆ ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಷ್ಟಗಳೇ ನನ್ನನ್ನು ಸರ್ಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದ್ದು. ಅಪ್ಪನಿಗೆ ನಾನು ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿಯಾದ ವಿಷಯ ಹೇಳಿದಾಗ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದು, “ಜನಸೇವೆಯೇ ನಿನ್ನ ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆಯಾಗಲಿ’ ಎಂದು. ನಾನು ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದರಿಂದ ಅಲ್ಲಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರಿವಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ನುರಿತ ಶಿಕ್ಷಕರಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಗಳ ಕೊರತೆಯಿದೆ. ಸೇಲಂನ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಗಂಭೀರ ಚಿಂತನೆ ನಡೆಸಿದ್ದೇನೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಗ್ರಾಮೀಣ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ನೈರ್ಮಲ್ಯದ ಕುರಿತು ಕೂಡ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗಮನ ಹರಿಸಬೇಕಿದೆ’ ಎಂದು ತಮ್ಮ ಆಡಳಿತ ಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡುತ್ತಾರವರು.
ಮಹಿಳೆಯರು ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ. ಸರ್ಕಾರದ ಉನ್ನತ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡು ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೂ ಆಕೆ ಸಮರ್ಥಳು ಎಂದು ಜನರಿಗೆ ಅರಿವಾಗಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ರೋಹಿಣಿ. ಮಧುರೈ ಶೈಲಿಯ ತಮಿಳನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ, ತಪ್ಪಿಲ್ಲದೆ ಮಾತನಾಡಿ ಜನರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. 32 ವರ್ಷದ ರೋಹಿಣಿಯವರು, ಐ.ಪಿ.ಎಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ ವಿಜಯೇಂದ್ರ ಬಿದರಿ ಅವರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.