ಹಿಂದೂ ದೇವಸ್ಥಾನ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಕೇಂದ್ರಗಳು ಸರಕಾರದ ಹಿಡಿತದಿಂದ ಹೊರಬರಬೇಕು ಎಂಬ ಆಂದೋಲನ ದಶಕಗಳಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ರಾಜ್ಯ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಸರಕಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಮನವಿಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಹಲವು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೋರಿಕೆಗಳು ಹೋಗಿವೆ. ಸರಕಾರದ ಅಧೀನದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಏನಾಗಬಹುದು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಅನೇಕ ಘಟನೆಗಳು ಘಟಿಸಿದ್ದನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖೀಸಲಾಗಿದೆ. ಸರಕಾರಗಳ ಅಧೀನದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಇದ್ದಾಗ ಸರಕಾರದಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯ ಒದಗಿಸಲು ಎಂದಿಗೂ ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಧಾರ್ಮಿಕ ಶ್ರದ್ಧಾಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು, ಯಾವುದನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು ಮತ್ತು ಮಾಡಬೇಕಾದುದ್ದನ್ನು ಹೇಗೆ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಹಾಗೂ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಧಕ್ಕೆಯಾಗದಂತೆ ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದು ಹಿಂದೂ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕೇಂದ್ರಗಳು ಬಲ್ಲವು. ಧಾರ್ಮಿಕತೆಯ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಪತೆಯೂ ಇರುತ್ತದೆ. ಸರಕಾರದ ಹತೋಟಿ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಇಲ್ಲ ಎನ್ನಲೂ ಆಗದು. ಪ್ರತ್ಯೇಕ್ಷವಾಗಿ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಹತೋಟಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಪ್ರಜ್ಞಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಜೆಗಳು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಬದುಕಬಹುದು. ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಬಹುದು. ಹಾಗೆಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಅವರ ಮೇಲೆ ಸರಕಾರದ ನಿಯಂತ್ರಣವೇ ಇಲ್ಲ ಎನ್ನಲಾಗದು. ಮತ್ತೂಬ್ಬರೊಂದಿಗೆ ಹೇಗಿರಬೇಕು? ಹೇಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸಬೇಕು? ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ನೀಡಬಾರದು, ಮೋಸ, ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬಿತ್ಯಾದಿಗಳು ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದೆಲ್ಲವನ್ನು ಮೀರಿ ದುರ್ಘ‌ಟನೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದಾಗ ಸರಕಾರದ ನಿಯಂತ್ರಣ ಬರುತ್ತದೆ.
Advertisement
ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಸ್ಥೆ ಹೇಗೆ ನಡೆಯಬೇಕು ಎಂಬ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳು ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬಿಡಬೇಕು. ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಸಮಾಜದೊಂದಿಗೆ ಹೇಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸಬೇಕು, ಅಲ್ಲಿನ ಆಚರಣೆ, ಲೆಕ್ಕಪತ್ರ, ನಿರ್ವಹಣೆ ಇದೆಲ್ಲವೂ ಅತಿ ಮುಖ್ಯವೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಮುಂದೆ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರ ಕೈಗೆ ಹೋಗುವುದು ಅದರಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯ ಸಮಸ್ಯೆ ಆಗವುದೂ ಆಗಬಾರದು. ಸರಕಾರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣ ಹೊರಬರಬೇಕು. ಧಾರ್ಮಿಕ ಕೇಂದ್ರದ ಮೂಲಕವೇ ಅದರ ನಿರ್ವಹಣೆ, ಮುನ್ನೆಡೆಸುವುದು ಆಗಬೇಕು. ಸರಕಾರದ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಇಂತಹ (ತಿರುಪತಿ ಲಡ್ಡು ಘಟನೆ) ಅಪಚಾರಗಳು ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ. ನಿರಂತರ ಅಪಚಾರಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ತಿರುಮಲ ತಿರುಪತಿ ದೇವಸ್ಥಾನ ಹಿಂದೂಗಳ ಶ್ರದ್ಧಾಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಅಲ್ಲಿ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ದೇವರಿಗೆ ಹಸುವಿನ ತುಪ್ಪದ ಬದಲಿಗೆ ಅನೇಕ ಪ್ರಾಣಿಜನ್ಯ ಕೊಬ್ಬಿನ ಮಿಶ್ರಣದಿಂದ ಪ್ರಸಾದ ತಯಾರಿಸಿದ್ದು, ಇಡೀ ಹಿಂದೂ ಸಮಾಜ, ಭಗವಂತನಿಗೆ ಮಾಡಿರುವ ದೊಡ್ಡ ಅಪಚಾರ. ಗೋವುಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ತಾನೇ ಏಟು ತಿಂದ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ದೇವರಿಗೆ ಹಸುವಿನ ಕೊಬ್ಬಿನ ಪ್ರಸಾದ ನೀಡಿರುವುದು ಹಿಂದೂಗಳ ನಂಬಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಪೆಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟಿರುವುದಲ್ಲದೇ ಮತ್ತಿನ್ನೇನು? ಇದು ಹಿಂದುಗಳ ಧಾರ್ಮಿಕ ಶ್ರದ್ಧೆಯ ಮೇಲೆ ಎಸಗಿರುವ ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಹಲ್ಲೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಘಟನೆಗಳು ಭಿನ್ನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿಯೇ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳು ಸರಕಾರದ ಹಿಡಿತದಿಂದ ಹೊರಬರಬೇಕು. ಸರಕಾರದ ಹಿಡಿತದಿಂದ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಲು ಹಲವು ಆಂದೋಲನಗಳು ನಡೆದಿವೆ. ಇದೆಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಈ ಸಂಬಂಧ ತೀರ್ಪೊಂದನ್ನು ನೀಡಿದೆ. ಧಾರ್ಮಿಕ ಶ್ರದ್ಧಾಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಸರಕಾರ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ ಇರಕೂಡದು ಅದನ್ನು ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಸ್ಪಷ್ಟ ತೀರ್ಪು ನೀಡಿದೆ. ಸರ್ವೋಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಆದೇಶವನ್ನು ಕಾರ್ಯಗತ ಗೊಳಿಸಲು ಮೀನಮೇಷ ಯಾಕೆ? ಹಿಂದೂಗಳ ಶ್ರದ್ಧಾ ಕೇಂದ್ರದ ಮೇಲೆಯೇ ಯಾಕಿಷ್ಟು ಸರಕಾರದ ಹತೋಟಿ? ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಆಸ್ತಿ, ವಸ್ತುಗಳು ಸ್ಥಳೀಯಾಡಳಿತ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಅಧೀನದಲ್ಲಿವೆ. ದುರುಪಯೋಗದ ಜತೆಗೆ ಒತ್ತುವರಿಯೂ ಆಗುತ್ತಿವೆ. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಜಮೀನು ಲೋಕಲ್‌ ಪಂಚಾಯತಿಗಳ ಅಧೀನಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ ನೀಡಬೇಕು? ಇದೆಲ್ಲವೂ ನಿಲ್ಲಬೇಕಾದರೆ ಸರಕಾರದ ಹತೋಟಿಯಿಂದ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.