ಮುಂದಿನ ಬಾರಿ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತೋಣ…

ಮೂರು ದಿನದಿಂದ ನೀನು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಗೈರಾಗಿದ್ದೆ. ಇವತ್ತು ಬಂದರೂ ನನ್ನ ಕಡೆ ನೋಡಲಿಲ್ಲ. ನಿನ್ನನ್ನು ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡುವ ಧೈರ್ಯ ಇಲ್ಲ,ಗೊತ್ತು ನನಗೆ, ಅಷ್ಟು ಅವಮಾನವಾಗಿದೆ ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ.

ಕ್ಷಮಿಸಿ ಬಿಡು ಹುಡುಗೀ,
ನಾನು ನಿನ್ನ ನೋವನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸಬಾರದಿತ್ತು,
ಉಳಿದವರು ವರ್ತಿಸಿದಂತೆ ನಾನೂ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಅನರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ..
ನಡೆವವ ಎಡವುದು ಎಷ್ಟು ಸಹಜವೋ, ಅಷ್ಟೇ ಸಹಜ, ಓಡುವವ ಬೀಳುವುದು.

ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನನಗೇನು ಮಂಕು ಬಡಿದಿತ್ತು? ಚಾರಣಕ್ಕೆಂದು ಹೋಗಿದ್ದೇ ತಪ್ಪಾಯಿತೆ ? ಮೊದಲು ನೀನು ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದಿದ್ದೆ. ಆದರೂ ನಂತರ ನನ್ನ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಮಣಿದು ಬಂದಿ¨ªೆ. ಎಲ್ಲರೂ ಸರಸರನೆ ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತುವಾಗ ನೀನು ಕೊಂಚ ಹಿಂದೆ ಬಿ¨ªೆ. ಆಗಲಾದರೂ ನಿನಗಾಗಿ ನಾನು ಕಾಯಬೇಕಿತ್ತು.ಛೆ, ನನಗದು ಹೊಳೆಯಲಿಲ್ಲ. ಗುಂಪನ್ನು ಸೇರುವ ಆತುರದಲ್ಲಿ ನೀನು ಮುಗ್ಗರಿಸಿ¨ªೆ. ಸಹಪಾಠಿಗಳು ಗೇಲಿಮಾಡಿದಾಗ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿ, ನಾನೂ ನಗಾಡಿಬಿಟ್ಟೆ.

ನಿನ್ನ ಸೋಲನ್ನು ಕಂಡು ಮರುಗಲಿಲ್ಲ. ಅದರಿಂದ ಮನರಂಜನೆ ಪಡೆದಿ¨ªೆ. ನಿನ್ನ ನೆರವಿಗೆ ಧಾವಿಸಿ ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಮೆರೆಸುವ ಬದಲು ತೀರಾ ಸಣ್ಣತನ ತೋರಿಬಿಟ್ಟೆ. ಈಗ ನನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗಿದೆ, ಇನ್ಮೆàಲೆ ಅವಿವೇಕಿ ಹಾಗೆ, ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಯಿಸೋಲ್ಲ, ನಿನ್ನ ಮೌನ ಭರಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ನನಗಿಲ್ಲ. ಪ್ಲೀಸ್‌, ಮೌನ ಮುರಿದು ಒಲವ ತೋರು, ಮುನಿಸು ಬೇಡ, ಮೂರು ದಿನದಿಂದ ನೀನು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಗೈರಾಗಿದ್ದೆ. ಇವತ್ತು ಬಂದರೂ ನನ್ನ ಕಡೆ ನೋಡಲಿಲ್ಲ.
ನಿನ್ನನ್ನು ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡುವ ಧೈರ್ಯ ಇಲ್ಲ,ಗೊತ್ತು ನನಗೆ, ಅಷ್ಟು ಅವಮಾನವಾಗಿದೆ ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ, ನನ್ನ ಅಲ್ಪಬುದ್ಧಿಯಿಂದ…
ಜೀವ ನೋವ ತಾಳದಲ್ಲ, ಸುಖಶಾಂತಿ ಇನ್ನಿಲ್ಲ ಅಂತ ರಾಗ ಎಳೆದರೆ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನ ಇಲ್ಲ, ಅನ್ನೋದೂ ಗೊತ್ತು, ಅದಕ್ಕೇ, ನನಗೆ ನಾನೇ ಹಾಕಿಕೊಂಡ ಶಿಕ್ಷೆ, ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳ ಚಾರಣದಲ್ಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಜೋಡಿಯಾಗಿ ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತುವ, ಪ್ರಾಮಿಸ್‌,
ನಾಳೆ ಜಾಗಿಂಗ್‌ ಗೆ ಬರುವೆಯಾ? ನೇರವಾಗಿ ‘ಸಾರಿ’ ಕೇಳ್ತೀನಿ, ಪ್ಲೀಸ್‌’ ಹೀಗೊಂದು ಸಂದೇಶ ಕಳಿಸಿ ಸಪ್ಪಗೆ ಕುಳಿತ.

ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದ ನಂತರ ಮೊಬೈಲ್‌ ಬೀಪ್‌ ಬೀಪ್‌ ಸದ್ದು ಮಾಡಿತು. ಇವನು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದ.

‘ಹಾಗಾದರೆ, ಕಾಲೇಜ್‌ ಮುಗಿಯುತ್ತಲೇ, ಚಾಟ್‌ ಸೆಂಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು, ಆಮೇಲೆ ಮಾಲ್‌ಗೆ ಹೋಗಿ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಒಂದೇ ಬಣ್ಣದ ಟ್ರಾಕ್‌ ಸೂಟ್‌ ತೊಗೊಳ್ಳೋಣ. ಆಯ್ಕೆ ನನ್ನದು, ಬಿಲ್‌ ಚುಕ್ತಾ ನಿನ್ನದು, ಓಕೆ ನಾ ?’

ತುಂಟ ಇಮೋಜಿಯೊಂದಿಗೆ ಬಂದ ಅವಳ ಸಂದೇಶ ಓದುತ್ತಲೇ, ಹೊಸ ಹುರುಪಿಂದ ತುಟಿಯರಳಿಸಿದ.

• ರಾಜಿ, ಬೆಂಗಳೂರು