ಕಾಸು ಸಿಕ್ಕ ತಕ್ಷಣ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಕೊಡಿಸಿದೆ!

ಒಂದು ಚಿತ್ರ ಸಾವಿರ ಪದಗಳಿಗೆ ಸಮ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಒಂದು ಕ್ಯಾಮೆರಾದ ಹಿಂದೆ ಅದಕ್ಕೂ ದೊಡ್ಡ ಕತೆಯಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನನ್ನ ಈ ಅನುಭವದಿಂದ ತಿಳಿಯಬಹುದು.

ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಗೀಳು ಜೋರು. ಕೊಡ್ಯಾಕ್‌ ರೀಲ್‌ ಕ್ಯಾಮೆರಾವನ್ನು ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ಬಳಸಿದ್ದರು. ಆಮೇಲೆ ಕಾಲದ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಅದು ಹಾಳಾಗಿ, ಅದರ ಬಿಡಿಭಾಗಗಳು ಸಿಗದೆ, ರಿಪೇರಿಯಾಗದೆ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಮೇಲೆ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಒಂದು ದಿನ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಮ್ಮ ನೆಂಟರ ಮನೆಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವೊಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆವು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದ ಸಂಬಂಧಿಯೊಬ್ಬರು ಬಂದಿದ್ದರು. ಅವರಿಗೆ ನಮ್ಮ ತಂದೆಯವರ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದ ಹವ್ಯಾಸದ ಕುರಿತು ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಕೆಲ ವಾರಗಳ ಹಿಂದೆ ಫೋನ್‌ ಮಾಡಿ “ವಿದೇಶದಿಂದ ಬರೋವಾಗ ನಿಮಗಾಗಿ ಒಂದು ಕ್ಯಾಮೆರಾ ತರುತ್ತೀನಿ’ ಅಂತಲೂ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಆ ಸಂಬಂಧಿ ಎದುರಾಗಿ “ಕ್ಯಾಮೆರಾ ತಂದಿದ್ದೀನಿ. ಆಮೇಲೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ’ ಅಂತ ಹೇಳಿದರು. ರಾತ್ರಿಯಾದಾಗಲೂ ಆ ಸಂಬಂಧಿಯ ಪತ್ತೆಯಿಲ್ಲ. ಆಮೇಲೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದೇನೆಂದರೆ, ಆ ಕ್ಯಾಮೆರಾವನ್ನು ಅವರು ಇನ್ಯಾರಿಗೋ ಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಆ ದಿನದಿಂದ ಸ್ವಂತ ದುಡ್ಡಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪನಿಗೊಂದು ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಕೊಡಿಸಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಲೇ ಹೋಯಿತು. ವರ್ಷಗಳುರುಳಿ, ಮುಂದೆ ನೌಕರಿ ಸಿಕ್ಕಿ ಸಂಬಳ ಕೈಗೆ ಬಂದಾಗ, ಆ ಹಣದಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಒಂದು ಡಿಜಿಟಲ್‌ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ತಂದುಕೊಟ್ಟೆ. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅದೆಷ್ಟೋ ಸಮಾಧಾನವಾಯಿತು. ಕ್ಯಾಮೆರಾವನ್ನೇ ಯಾಕೆ ಕೊಡಿಸಿದೆ ಅಂತ ಎಷ್ಟೋ ಜನ ಕೇಳಿದರು. ಇಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಅದರ ಹಿಂದಿನ ವಿಷಯ ಮಾತ್ರ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.

ಸ್ಮಿತಾ, ಮೈಸೂರು