Advertisement
ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗಬಾರದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾದ ಆಧುನಿಕತೆ, ಜೀವನ ಶೈಲಿ, ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧ, ಗ್ರಾಮಾಂತರ ಸೊಗಡು ಮಾಸಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ತೊಡಕುಗಳು ಅದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ವೈಭವವಾಗಿ ಕಂಡರೂ, ಅದರಾಚೆಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಮಹಾ ಶೂನ್ಯವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ.
Related Articles
Advertisement
ಸಂಬಂಧವನ್ನು ದುಡ್ಡಿನಿಂದ ಅಳೆಯುವ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ, ಆಧುನಿಕತೆಯ ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ಬದಲಾದ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಧೋರಣೆ ಕೆಲವು ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತವೆ.
‘ಎಂಥಕ್ಕ ನಮ್ದು ಬರೀ ನಾಟಕವಲ್ಲವೆನೇ..! ನಾಕು ಜನರ ಎದುರುಗಡೆಗೆ ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಪ್ರೀತಿ ಕಾಳಜಿ! ಮುಖ ಗಂಟಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡು ಮನೇಲಿ ಒಂದೂ ಮಾತಾಡದವರು ಶಾಲೆ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬೈಕಿಂದ ಇಳಿಸುವಾಗ ಮಾತ್ರ ಎಲ್ಲರೂ ನೊಡುತ್ತಾರೆಂದಾಗ ಒಂಚೂರು ಪ್ರೀತಿಯ ಕಾಳಜಿಯ ನಾಟಕವಾಡೋದು ..ಸಾಕಾಗಿದೆ’. “ಬೇಗೆ” ಎನ್ನುವ ಕಥೆಯ ಸಾಲುಗಳಿವು. ಕೆಲವು ದಾಂಪತ್ಯ ಸಂಬಂಧಗಳಲ್ಲಿನ ಸತ್ಯಾಂಶವಿದು. ಸ್ವಾರ್ಥ ಆವರಿಸಿದ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಏನು ಬಯಸುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ ಹೇಳಿ…? ಹೌದು ‘ಬೇಗೆ’ ಎಂಬ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಬೇಯುವ ಹೆಣ್ಣೊಬ್ಬಳ ವ್ಯಥೆ ಇದು. ಸಹಜವಾಗಿ ಮದುವೆಯಾದ ಹೆಣ್ಣು ತನ್ನ ಗಂಡನಿಂದ ಬಯಸುವ ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮ, ಪ್ರಣಯ, ಕಾಮ.. ಅದೆಲ್ಲದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಪಂದನೆ ದೊರಕದಿದ್ದಾಗ ಒಳಗೊಳಗೆ ಅವಲತ್ತುಕೊಳ್ಳುವ ಎದೆ ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವ ಅಪರೂಪದ ಕಥೆ ಇದು. ತನ್ನ ಮದುವೆಯ ಮುಂಚಿನ ದಿನಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ತುಸು ಮೇಲ್ನಗುತ್ತಾ, ಈಗಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ದುಃಖಿಸುತ್ತಾ ಕಥಾ ನಾಯಕಿ ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಸವೆಸುತ್ತಾಳೆ. ಆಕೆಯ ವ್ಯಥೆಯನ್ನು ಕಥೆಗಾರರು ತುಂಬಾ ಚೆಂದಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸಿದ್ದಾರೆ.
‘ಗೊಂಬೆ’ ಕಥೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಿಡಿಸುತ್ತದೆ. ‘ಬಾಯಿತುಂಬಾ ಎಲೆಯಡಿಕೆ ರಸ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಇನ್ನೊಂದು ಚೂರು ಹೊಗೆ ಸೊಪ್ಪನ್ನು ಮುರಿದು ಎಡಗೈಗೆ ಹಾಕಿ, ಬಲಹೆಬ್ಬೆರಳ ಉಗುರಲ್ಲಿ ಸುಣ್ಣ ತಗೊಂಡು ಬಲವಾಗಿ ತಿಕ್ಕಿ ತಿಕ್ಕಿ ಉಂಡೆಮಾಡಿ ಚಿಟಿಕೇಲಿ ಅದನ್ನು ಹಿಡಕೊಂಡು ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಹೊರಟವರು ಕೈಯನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸಿ, ಬಾಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದ್ದ ಎಲಯಡಿಕೆ ರಸವನ್ನು ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ ಕುನ್ನೆರಲು ಮಟ್ಟಿಯ ಮೇಲೆ ಉಗಿದು ನಿಂತರು’ ದೃಶ್ಯ ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಕಟ್ಟಿಸುವ ಕಥೆ ಇದು. ಪ್ರತಿ ಸಾಲಲ್ಲೂ ದೃಶ್ಯ ಎದುರಿಗೆ ಬರುವುದರಿಂದಲೇ ಕಥೆ ಓದಿಗೆ ವೇಗವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಎಂಥಾ ಅದ್ಭುತ ಗ್ರಾಮ್ಯ ಚಿತ್ರಣವದು.
ಓದಿ : ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ನಂದುರ್ಬಾರ್ ಗೆ 94 ಕೋವಿಡ್ ಕೇರ್ ಬೋಗಿಗಳನ್ನು ನೀಡಿದ ಕೇಂದ್ರ ರೈಲ್ವೆ!
ಶ್ರೀಲತಾ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮೀಣ ಹುಡುಗಿಯ ಸುತ್ತ ತಿರುಗುವ ಕಥೆ ‘ಗೊಂಬೆ’. ಕಥೆಯ ಆರಂಭ ಕಥೆಯನ್ನು ಇಡಿಯಾಗಿ ಓದುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿಸುತ್ತದೆ. ಪತ್ರಿಕಾ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೇ, ‘ಇಂಟ್ರೊ’ ಅಥವಾ ಪೀಠಿಕೆ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ರೀತಿ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
ಕಾಲಾಂತರದ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ವಯೋಸಹಜವಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮ, ಪ್ರಣಯ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ‘ಲಿವಿಂಗ್ ಟುಗೆದರ್ ‘ ಎಂಬ ಹೊಸದೊಂದು ಬಗೆಯ ಸಂಬಂಧ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನೂ ಈ ಕಥೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕಥೆಯಲ್ಲಿನ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿಯ ಭಾಷೆಯ ಬಳಕೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಹವ್ಯಕ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಭಾಷೆಗೆ ಹೋಲುವಂತಿರುವ ‘ಹಿಂಗಾಗ್ಯದೆ’, ‘ಹೆಚ್ಚಾತು’, ‘ಬ್ಯಾಡನೇ’ ಇವೆಲ್ಲಾ ನೋಡುವುದಕ್ಕೂ, ಓದುವುದಕ್ಕೂ ಹೊಸದೇನೋ ವಿಶೇಷತೆ ನೀಡುತ್ತದೆ.